تولد فاجعه‌ای دیگر در پدیده شاندیز

به گزارش خط بازار؛ صدور محکومیت بیش از ۱۵۰ سال حبس (ازجمله حبس ابد برای محسن پهلوان به‌عنوان متهم ردیف اول) و استرداد کلیه اموال منقول و غیر منقول و سهام شرکت پدیده در دادگاه ویژه رسیدگی به جرائم اخلالگران در نظام اقتصادی، آن‌هم پس از سیل عظیمی از شکایات مردمی چنان بازتابی داشت که حتی رئیس‌کل دادگستری خراسان رضوی رأی پرونده پدیده شاندیز را “رأی فاخر تاریخی در عدلیه نظام جمهوری اسلامی قلمداد کرد”. (به عبارتی بهترین رأی دادگاه کیفری).

اما باورتان بشود یا نشود “محسن پهلوان” با حکم حبس ابد که تا سه سال پیش از وی به‌عنوان نماد رأی فاخر تاریخی در عدلیه نظام جمهوری اسلامی یاد می‌شد، این روز‌ها خارج از زندان آن‌هم در میان سوت و کف عده‌ای از همان مالباختگان احساسی، کاندیدای انعقاد قراردادی بیش از ۶۰ هزار میلیارد تومانی (البته با شرایطی بسیار اسفناک‌تر و مبهم‌تر) با همان شرکت پدیده شاندیز می‌باشد.

هر چند که شاید خواندن چگونگی رخداد چنین پدیده‌ای در سیستم قضایی و اقتصادی کشور برای کسانی که بنا به ارتکاب جرمی هر چند کوچک (نظیر نزاع‌های خیابانی، کشیدن چک‌های بی محل ناچیز، عدم استطاعت پرداخت مهریه و …) تا سالیان سال محروم از اخذ گواهی عدم سوءسابقه و استخدام در ساده‌ترین مشاغل کارگری، تلخ باشند، اما ممکن است برای مسئولین قوه قضاییه، سازمان بورس و شرکت فرابورس حکم تلنگری برای جلوگیری و یا حداقل اعمال نظارتی قاطع بر اتفاقات اخیر و جلوگیری از فاجعه‌ای محتمل باشد.

شاید بهتر باشد جهت واکاوی بیشتر موضوع به معرفی طرف‌های درگیر در قرارداد موهوم و شگفت‌انگیز مذکور بپردازیم:

شرکت توسعه بین‌المللی صنعت گردشگری پدیده شاندیز (گشان – سهامی عام) و شرکت ابنیه و ساختمان پدیده شاندیز (سهامی خاص):

پس از بررسی شکایات، برگزاری ۱۶ جلسه دادگاه و تنظیم دادنامه‌ای ۵۰۰ صفحه‌ای در سال ۱۳۹۸، محرز شدن فروش صوری سهام به نزدیکان محسن پهلوان در ازای دریافت چک‌های بلامحل و تولید سرمایه بدون آورده (لازم به ذکر است بیش از ۸۰ درصد دارایی‌های شرکت‌های پدیده شاندیز که از محل سرمایه‌های دریافتی از مردم خریداری شده بود به نام محسن پهلوان و اطرافیانش بود)، دادگاه رأی به سهام‌دار نمودن مردم مالباخته و رد دیون بانک‌های تسهیلات دهنده (بانک صادرات و موسسه مالی و اعتباری ملل – سهامداران عمده کنونی) از محل استرداد ۸۰ درصد از سهام و دارایی‌های تسخیرشده توسط تیم مدیریتی وقت، داد.
شرکت توسعه بین‌المللی صنعت گردشگری پدیده شاندیز، با اماواگر‌های بسیار به‌صورت سهامی عام و در بازار فرابورس با نماد “گشان” پذیرش شد و شرکت ابنیه و ساختمان پدیده شاندیز نیز که بسیاری از زمین‌های پروژه‌های شاندیز در آن بود با مالکیت بیش از ۵۰ درصدی گشان و ۲۰ درصدی بانک‌های صادرات و ملل به کار خود به شکل سهامی خاص ادامه داد.
لازم به ذکر است زمین پروژه پدیده شاندیز مشهد، کیش، زمین‌های خریداری شده در رامسر و چند زمین بدون سند خریداری شده ازجمله دارایی‌های شرکت ابنیه و ساختمان پدیده شاندیز می‌باشد که این شرکت را به اصلی‌ترین و شاید تنها دارایی بااهمیت شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) تبدیل کرده است.
هر چند که می‌توان مباحث مختلفی را ازجمله چگونگی انتخاب و چینش اعضای هیئت‌مدیره و مدیرعامل، نحوه مدیریت و اجرای پروژه‌ها و …، در دو شرکت یادشده مطرح نمود بااین‌وجود به دلیل جلوگیری از انبساط موضوع و خارج شدن از حوصله خوانندگان به آن نمی‌پردازیم.
شروع داستان در جلسه هیئت‌مدیره مورخ ۲۸/۰۲/۱۴۰۱ کلید خورد، جایی که بنا بر صورت‌جلسه منتشره، قرار شد شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) جهت تکمیل پروژه شاندیز کیش اقدام به جذب سرمایه‌گذار و مجری نماید. بنا بر اظهارات و نامه‌های منتشره شرکت، متأسفانه دو مرحله فراخوان در تاریخ‌های ۱۳/۰۳/۱۴۰۱ و ۲۵/۰۳/۱۴۰۱، منجر به یافتن سرمایه‌گذار نشد (به ادعای شرکت و بانک صادرات عضو هیئت‌مدیره، در فراخوان اول پاکت‌های واصله از یک شرکت مفتوح نگردید) و هیئت‌مدیره تصمیم گرفت به پیشنهاد مدیرعامل، قراردادی در قالب مشارکت مدنی به‌صورت ترک تشریفات برگزار کند.
لازم به ذکر است انواع و اقسام شاخص‌های لازم جهت احراز هویت فعالیتی، توانایی‌های مدیریتی، مالی و اجرایی از قبیل تجربه‌های مرتبط (تجربه سرمایه‌گذاری، احداث و بهره‌برداری در چند ده سال گذشته)، حسن سابقه کار (انواع مستندات رضایت کارفرمایان در چند ده سال گذشته)، توان مالی (گردش مالی در بانک‌ها در ۱۰ سال گذشته، ۵ برابر دارایی‌های ثابت در ۱۰ سال گذشته، ۳ برابر درآمد ناخالص سالانه در ۱۰ سال گذشته)، توان تجهیزاتی (انواع ماشین‌آلات با مالکیت ۱۰۰ درصدی و اجاره‌ای، انواع تجهیزات برای ساخت یک‌میلیون مترمربع)، توان فنی و برنامه‌ریزی (سابقه حداقل ۲ پروژه بدون تأخیر غیرمجاز تا تحویل در ۵ سال گذشته)، توان مدیریتی (گواهینامه‌های معتبر، نظام‌نامه‌ها، نمودار سازمانی، مدارک تحصیلی و دوره‌های مدیریتی) در این فراخوان‌ها دیده‌شده بود.
آنقدر شاخص‌های انتخاب سرمایه‌گذاری سخت‌گیرانه و معتبر بود که به نظر نمی‌رسد حتی بزرگ‌ترین شرکت‌های انبوه‌سازی خاورمیانه نیز از نگاه تیزبین هیئت‌مدیره به‌سلامت عبور کنند.
بااین‌وجود، اما بالاخره تدابیر مدیران مدبر شرکت توسعه بین المللی “گشان” با سرعتی وصف‌نشدنی و درست ۲۰ روز پس از پایان فراخوان دوم به ثمر نشست و این شرکت خبری امیدوارکننده و شگفت‌آور را در خصوص یافتن سرمایه‌گذاری مجرب، معتبر، خوشنام، متمول که ظاهراً از تمامی فیلتر‌های فوق‌الذکر در فراخوان‌ها نیز عبور کرده بود را، روانه سامانه کدال کرد.
این شرکت، شرکتی نبود جز ” شرکت بین‌المللی افسانه سازان آینده کیش “

شرکت بین‌المللی افسانه سازان آینده کیش:

بسیاری متعجب بودند که چگونه نامی از این شرکت با این ابعاد تاکنون نشنیده‌اند. حق با آن‌ها بود، این شرکت در تاریخ ۰۱/۰۴/۱۴۰۱ در اداره ثبت کیش تأسیس و به ثبت رسیده و توانسته بود تنها ۲۵ روز پس از تأسیس و با سرمایه‌ای تنها ۵ میلیارد تومانی از تمامی فیلتر‌های سرمایه‌گذاری ۱۰ ساله، مدیریتی ۱۰ ساله، درآمدی و حسن انجام کار‌های ۱۰ ساله که کمتر شرکتی از پس آن بر می‌آمد، با موفقیت و سربلندی عبور کند و تبدیل به کاندیدای اصلی تأمین مالی و اجرای ساخت بیش از یک‌میلیون مترمربع بنا باارزش بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان، آن‌هم با تنها ۵ میلیارد تومان سرمایه و مدیری نام آشنا به نام آقای اسدالله پهلوان مقدم (شما بخوانید محسن پهلوان ” شاید عدم حضور محسن پهلوان در مؤسسین و یا مدیران شرکت افسانه سازان مربوط به کج‌سلیقگی‌های سازمان ثبت شرکت‌ها در خصوص لزوم اخذ گواهی عدم سوءسابقه باشد) گردد.

شایان‌ذکر است این شرکت بین‌المللی در دو ماه اخیر علاوه بر دستیابی به موفقیت‌های چشمگیر در نحوه انعقاد قرارداد با شرکت توسعه بین‌المللی (گشان)، موفق به راه‌اندازی وبلاگی منتسب به شرکت نیز گردیده است چراکه عدم وجود یک سایت برای شرکتی بین‌المللی در ابعاد انجام پروژه‌هایی چند ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی کمی ذوق علاقه‌مندان و دنبال کنندگان را خدشه‌دار می‌نمود.
اکنون شرکت ۲۰ روز تأسیس‌شده‌ی افسانه سازان آینده کیش با سرمایه ۵ میلیارد تومانی بدون هیچ سابقه کاری، بدون هیچ توان مالی و سرمایه‌ای، بدون هیچ گواهینامه و مجوزی، بدون هیچ کارمندی، بدون حتی یک سایت معرفی شرکت و یک صفحه رزومه توانسته بود به برگ برنده و مایه مباهات اعضای هیئت‌مدیره کارآزموده، عالم و مشکل‌پسند شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) تبدیل شود.

پیش‌نویس قراردادی که روی قرارداد ترکمانچای را سفید کرد:

سرانجام حاصل مذاکرات سخت و نفس‌گیر اعضای هیئت‌مدیره تیزبین و متخصص گشان با شرکت افسانه سازان آینده کیش (جناب محسن پهلوان نماینده تام‌الاختیار شرکت افسانه سازان)، پیش‌نویس تفاهم‌نامه‌ای مبهم و سربسته بود که در روز ۰۶/۰۶/۱۴۰۱ روانه سامانه کدال گردید.
تدوین تفاهم‌نامه‌ای ۵ صفحه‌ای برای قراردادی باارزش بیش از ۶۰ هزار میلیارد تومان آن‌هم در کمتر از ۴۵ روز، اگر در نوع خود بی‌سابقه نبود، اما بی‌شک کم‌سابقه محسوب می‌شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان و پس از تمدید ۳ باره تفاهم‌نامه شرکت توسعه بین‌المللی با شرکت افسانه سازان، بالاخره پس از گذشت ۷ ماه مذاکراتی خارق العاده، ارزش گذاری‌هایی متحیرانه و تهیه گزارش مطالعات امکان سنجی و اقتصادی طرح توسط شرکت افسانه سازان (که بی‌شک تمامی مرز‌ها و استاندارد‌های بین‌المللی چنین گزارشاتی را جابه‌جا نمود) قرار بر آن شد که قبول یا رد این قرارداد بر عهده سهامداران شرکت قرار گیرد.
پیش از آن که به مفاد این قرارداد منحصر به فرد بپردازیم بد نیست در چند بند اجمالی در خصوص اینکه چرا تصمیم در خصوص چنین قراردادی به سهامداران واگذار شد بپردازیم:

• از نامه نگران کننده و سراسر ایراد به قرارداد منتشره در سامانه کدال توسط بانک صادرات، کاملاً مشهود بود که نماینده بانک صادرات در هیئت‌مدیره شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) (سهامدار عمده این شرکت) به‌عنوان یک نهاد مالی که در دهه‌های گذشته به دفعات از قرارداد‌های این چنینی متضرر شده اند و البته به دلیل آشنایی به علم اقتصاد و علوم قرارداد‌های مالی به هیچ وجه زیر بار این قرارداد نمی‌رود.
• ابعاد نگران کننده این قرارداد، به قدری گسترده است که حتی اعضای هیئت‌مدیره عمدتاً همراه شرکت گشان نیز شهامت امضای منفرد چنین قراردادی را نداشتند (البته شاید دلیلش محکومیت ۱۵۰ سال حبس همراهان محسن پهلوان در ماجرای پدیده شاندیز مشهد بود)
• اگر مدیران شرکت گشان و افسانه سازان موفق می‌شدند با تبلیغات تأثیرگذار و جلب رأی سهامداران خرد و عمدتاً ناآگاه نسبت به امور کارشناسی و حقوقی، تأییدیه انعقاد قرارداد را برخلاف میل سهامدار عمده (بانک صادرات) در مجمع عمومی فوق‌العاده بگیرند، تبعات احتمالی عدم انجام چنین طرحی با چنین ابعادی آن‌هم بدون وجود هیچ سرمایه و آورده نقدی مستقیماً بر عهده خود سهامداران بود و هر دو گروه خود را از چالش‌های آتی مبرا می‌ساختند.
  به عبارتی اگر هر چالش محتملی برای سهامداران آتی شرکت سهامی عام توسعه بین‌المللی (گشان) نظیر چالش مالباختگان، دادگاه‌ها، طلبکاران و … این شرکت در سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۸ در سال‌های آتی تکرار شود این بار مقصر نه مدیران شرکت و محسن پهلوان بلکه سهامداران کنونی و آتی این شرکت می‌باشند و دستشان از شکایت و دادخواهی به هر ارگانی در قوه قضاییه کوتاه خواهد بود چراکه خودکرده را تدبیر نیست.

نوبت اول مجمع فوق‌العاده شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) و تصمیم‌گیری در خصوص انعقاد قرارداد در تاریخ ۱۳/۱۲/۱۴۰۱ به دلیل به حدنصاب نرسیدن مجمع برگزار نشد تا کار به‌نوبت دوم مجمع فوق‌العاده در تاریخ ۲۷/۱۲/۱۴۰۱ برسد. (از نکات جالب آنکه متن قرارداد پیشنهادی تا تاریخ مجمع نوبت اول منتشرنشده بود. یعنی سهامداران از همه‌جا بی‌خبر قرار بود رأی به انعقاد قراردادی بدهند که حتی ندیده و نخوانده بودنش)

بالاخره انتظار‌ها به پایان رسید و متن قرارداد متحیرکننده به انضمام گزارشات تکان‌دهنده کارشناسان رسمی دادگستری در تاریخ ۱۸/۱۲/۱۴۰۱ درست ۵ روز پس از نوبت اول مجمع و ۹ روز پیش از مجمع دوم منتشر شد.

در مدح این قرارداد و ضمایم آن هر چه گفته شود کم است، شاید اگر نگاهی اجمالی به این قرارداد و ضمایم آن بیاندازید بتوان به ۵۲ مورد ابهام تأثیر گذار و فاجعه بار بانک صادرات ۱۰۰‌ها مورد دیگر نیز افزود، از بند‌های قرارداد گرفته تا مطالعات امکان سنجی و اقتصادی و البته گزارشات کارشناسان رسمی دادگستری.

شاید باورش برای شما هم سخت باشد، اما بر اساس گزارش امکان سنجی منتشر شده توسط شرکت افسانه سازان آینده کیش، ۱ صفحه در خصوص وزش باد در کیش صحبت شده، اما حتی ۱ صفحه در خصوص استراتژی نحوه تأمین مالی ساخت پروژه‌ای ۱۳۵.۰۰۰ میلیارد تومانی (با استناد بر همین گزارش) وجود ندارد. البته شاید عده‌ای از دوستان کارشناس و نگران، ما را به صفحه ۹۳ تا ۱۰۰ گزارش و روش‌های تأمین مالی ارجاع دهند، اما باید گفت که علمای تهیه کننده این گزارش با استفاده از کپی از کتب مالی تنها مثال‌هایی از روش‌های تأمین مالی را عنوان نموده اند که از آن می‌توان حتی برای گزارش‌های مطالعه و تحقیق مدارس نیز استفاده نمود. به بند بااهمیتی در خصوص نحوه تأمین مالی این شرکت در گزارش مذکور نگاهی بیاندازیم تا عمق فاجعه را بیشتر درک کنیم:

یعنی دوستان انتظار دارند دولت به آن‌ها وام‌هایی با نرخ پایین و یا بازپرداخت بلند مدت بپردازد. مثلاً ۴۰ تا ۵۰ هزار عدد وام ازدواج

یا حتی محاسبه هزینه خرید گلدان و چای ساز برای اتاق هتل‌های به واقع افسانه‌ای کیش از نگاه ریز بین کارشناسان و مهندسان شرکت آینده سازان دور نمانده است.

ولی متأسفانه نحوه و چگونگی تأمین بیش از ۳۸.۰۰۰ میلیارد تومان نقدینگی در سه سال اول پروژه از اهمیت بالایی برای دانشمندان و مهندسان تهیه کننده گزارش برخوردار نبوده است.

بدون توجه به اظهارات و ۵۲ ابهام مطروحه توسط بانک صادرات در خصوص قرارداد و ضمایم آن، نگاهی به پکیج منتشر شده از سوی شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) شبیه یک شوخی تلخ با ریاضیات و علوم مالی می‌باشد.

عدم انتشار گزارش تفصیلی ارزش گذاری کارشناسان رسمی دادگستری بدون دانستن و داشتن مصالح کاربردی در محدثات، عدم انتشار نحوه تأمین مالی رقم ساخت ۱۳۵.۰۰۰ میلیارد تومانی طرح، عدم داشتن جواز ساخت واحد‌های مسکونی در زمین‌های پروژه (ادعایی توسط بانک صادرات) که کل طرح توجیهی را فاقد اعتبار می‌نماید، عدم انتشار مفاد درخواستی صورت‌جلسه سازمان منطقه آزاد کیش منتشره در کدال با مهلت ۱ هفته‌ای در خصوص روش تأمین مالی، واگذاری عجیب سهام شرکت ابنیه توسط گشان به شرکت افسانه سازان با ارزشی بسیار پایین‌تر از ارزش در حال معامله و جالب‌تر از همه، عدم وجود ضمانت نامه‌های بانکی حسن انجام کار توسط شرکت افسانه سازان در قرارداد (به نظر می‌رسد بر اساس ساده‌ترین اصول قرارداد‌های حتی پیش پا افتاده، اخذ ۱۰ درصد ضمانتنامه بانکی معادل حدود ۴۰۰۰ میلیارد تومان منطقی باشد.

البته بعید است بانکی برای شرکتی تازه تأسیس با سرمایه ۵ میلیارد تومانی و سابقه‌ای درخشان در پرونده‌های مالی چنین ضمانتنامه‌ای صادر نماید) و …، تنها بخشی از زوایای عجیب، متأثرکننده و تأسف‌بار این گزارشات می‌باشد.

مجمعی به‌یادماندنی با چاشنی سوت، کف و سخنرانی‌های تاریخی:

از نظر نگارنده هر شخصی که تاکنون در مجمع شرکتی بورسی حضور داشته و یا هر فعال اقتصادی که نیاز به اخذ رأی در مجمعی دارد و حتی کل دانشجویان و مبتدیان بازار‌های مالی می‌بایست فیلم مجمع فوق‌العاده برگزار شده توسط شرکت توسعه بین‌المللی (گشان) و ابنیه را ببیند. از نگاه بنده این یکی از تاریخی‌ترین، هیجان انگیز‌ترین و عجیب‌ترین مجامع برگزار شده در تاریخ بازار بورس کشور می‌باشد.

برافراشته شدن پرچم‌های ایران و منقش به نام پدیده شاندیز در مجمع شرکتی که تا همین چند سال پیش مصداقی از رسوایی مالی در نظام اقتصادی کشور بود، کف و سوت زدن‌های ممتد و مهیج برای محسن پهلوان، شخصی که تا ۱۱ ماه پیش به جرم رهبری شبکه کلاه‌برداری (بر اساس حکم دادگاه) از همین سهامداران و مردم مالباخته در حبس ابد بود، روح و روان هر انسانی را درگیر می‌کرد.

بخشی از همان آدم‌هایی که در سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۸ به هر دری می‌زدند تا تنها بخشی از مطالباتشان را پس بگیرند، همان‌هایی که تجمع می‌کردند و عاجزانه از مسئولین قوه قضاییه و دولت درخواست بازپس گیری اموالشان را از محسن پهلوان می‌کردند، روز ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ در صفوفی به هم پیوسته، تا سرحد سرخ شدن صورتشان سوت می‌زدند و دست‌هایشان را به هم می‌کوبیدند تا شرایط را برای رأی دادن به انعقاد قراردادی به مراتب بدتر از پدیده شاندیز مشهد و این بار در کیش مهیا سازند.

تجمع مردم مقابل استانداری خراسان و اعتراض برای مجازات عاملین و بازپس گیری اموال سال ۱۳۹۷

تجمع مردم با پرچم‌های رنگارنگ، سوت، تشویق عاملین فاجعه سال ۱۳۹۷ در مجمع شرکت پدیده شاندیز اسفند سال ۱۴۰۱

باور کنید دیدن این مجمع و به بازی گرفتن این مردم شریف، ساده و زود باور آن‌قدر دردناک بود که شاید تنها انگیزه نوشتن متن حاضر توسط نگارنده بود. بگذریم..

از ادای جملات و اصطلاحاتی عجیب نظیر ” چند کلمه‌ای حال کردن با حضار” یا ” اقرار به بد زبانی و پوزش از الفاظ نامناسب استفاده شده احتمالی ” از مرد ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی داستان (محسن پهلوان) که بگذریم، یک جمله بیشترین مانور تبلیغاتی را در تالار‌های گفتگوی سهامداری شرکت‌های گشان و ابنیه برای اخذ رأی به انعقاد قرارداد داشت:

پهلوان: ” گشان و ابنیه هردو بچه‌های من هستند “

به عبارتی این جمله به سهامداران گشان یادآور می‌کند که علی رغم آنکه همه شما می‌دانید که از کل پروژه کیش با چنان عظمتی تنها ۶ درصد سهم برایتان باقی گذاشته‌ام و آن‌هم با از دست دادن بخش عمده‌ای از سهام مهم‌ترین زیرمجموعه خود، ولی در عوض حمایت‌های پدرانه من را خواهید داشت!

شاید بد نباشد روابط پدری و فرزندی را با ذکر داستانی برای دوستانی که به واسطه این جملات نقش مهمی در رأی عجیب به دست آمده داشتن، یادآور شویم:

برخلاف اکثر پدران ما که با فداکاری از اکثر جنبه‌های زندگی خود، می‌گذرند تا فرزندانشان خللی را در زندگی احساس نکنند، پدر داستان ما اندکی تفاوت داشت.

سال‌ها پیش در یکی از شهر‌های شرقی کشور شخصی تصمیم گرفت فرزندی به دنیا بیاورد و برای او آینده‌ای درخشان رقم زند. از آنجایی که در ماه‌های ابتدایی پدر داستان ما متوجه شد هزینه‌های بزرگ کردن فرزند بالاست تصمیم گرفت در محله خود شایعه‌ای به راه بیاندازد که فرزند من توانایی‌های خاصی دارد و هر کس به من در پرداخت هزینه‌های بزرگ کردن فرزندم کمک کند در آینده‌ای نزدیک او به واسطه توانمندی‌های فرزندم ثروتمند خواهد شد.

شاید پدر داستان ما هم باورش نمی‌شد که مردم محل اعم از پیر و جوان، دارا و ندار، سالم و معلول چقدر تصور ثروتمند شدن را دوست داشتند. مدتی نگذشت که پدر دید، نه تنها از پس هزینه‌های رشد فرزند خود بر می‌آید بلکه به واسطه کمک‌های اهالی محل که تنها دست نوشته‌ای به آن‌ها می‌داد، توانایی خرید زمین، ماشین و … را نیز دارد.

شایعات به محل‌های دیگر هم رسید و طولی نکشید که آوازه پدر داستان ما که تبلیغات گسترده‌تری را از توانایی‌های فرزندش بازگو می‌کرد، به‌کل شهر تسری پیدا کرد.

مردم خانه‌ها، ماشین‌ها، طلای همسران، دوچرخه کودکانشان را می‌فروختند به پدر می‌دادند تا فرزندش زودتر بزرگ شود. پول از مردم و اهالی شهر و خرید زمین در شهر‌های مختلف از سوی پدر (البته به اسم پدر).

چند سال گذشت، فرزند بزرگ شد و خبری از افزایش ثروت اهالی نبود. شایعات زیاد شد، آن‌قدر زیاد که به گوش حاکمان شهر هم رسید. پدر داستان ما دستگیر شد، زندگی آدم‌های زیادی متلاشی شد، اموال افراد زیادی از بین رفت، بسیاری سکته کردند و برخی آن‌قدر ناراحتی کشیدند تا بیمار شدند.

“پدر فرزند آزار” داستان ما به حبس ابد محکوم شد، اما چند سال بعد برخی از همان مردم که دارایی‌های خود را در مقابل تورم، سوخت شده می‌دیدند و نمی‌خواستند تاوان اعتماد بی جای خود را به پدر داستان ما بدهند، تصمیم گرفتند که از حاکمان شهر درخواست کنند همان پدر را با تمامی جرائم و تخلفاتش آزاد کند تا شاید بتواند از طریق فرزند ناتوان خود بخشی از اموالشان را پس بگیرند.

پدر آزاد شد و حالا همان پدر بی پول داستان ما می‌خواهد با کمک برخی از همان اهالی، همان آرزو‌ها را در شهری دیگر و شاید این بار در جنوب کشور به افراد بدبخت دیگری بفروشد تا بلکه اهالی زیان‌دیده داستان ما هم بخشی از زیان هایشان کم شود.

حال اینکه باید ببینیم پدر داستان ما حس دین به اهالی سابق برای آزادی خود دارد و یا ناراحت از شکایت آن‌ها به حاکم شهر به دنبال انتقام با خرید زیر قیمت همان دارایی‌های سوخت شده شان دارد.

(برداشت از نتیجه داستان ما کاملاً آزاد است)

رای نگران کننده سهامداران خرد و نا آگاه به علوم سرمایه گذاری به انعقاد قرارداد با شرکت افسانه سازان آینده کیش:

۵.۲۰۰ هزار امضاء سهامداران (کمتر از ۲۵ درصد سهامدار) برای آزادی جناب آقای پهلوان و حدود ۵.۰۰۰ رای سهامداران برای انعقاد قرارداد با جناب آقای پهلوان و دیگر هیچ.

برای فهمیدن اینکه چند درصد از این ۵ هزار و اندی نفر (که برای ۷۵ درصد دیگر از سهامداران کنونی و ۱۰۰ درصد سهامداران آتی تصمیم می‌گیرند) آگاهانه و با اشراف کامل به علوم مالی و حقوقی و بدون چشم داشت به منافع شخصی و بی توجه به ضرر دیگران، آینده شرکت و سهامداران آتی شرکت را تحت الشعاع قرار می‌دهند یا اینکه چند نفر از این سینه چاکان و مخلصان جناب پهلوان که از هیچ امضایی برای آزادی و ثروتمند کردن ایشان غفلت نمی‌کنند دانسته و با تبلیغات سوء، عده‌ای ناآگاه را رهبری می‌کنند و یا اینکه چند درصد از این سهامداران با اعتماد و اعتقاد کامل در انتظار هنرنمایی‌های ایشان در پروژه کیش هستند و آیا تا آخر پروژه همراه ایشان هستند یا خیر، تنها یک راه برای اثبات دارد، مسدود شدن سهام نماد گشان در پرتفوی این دوستان تا انتهای پروژه و یا بسته ماندن نماد تا انتهای پروژه.
به دور از انصاف است این ۵ هزار و اندی نفر تاثیر گذار، با فروش سهام خود در صورت بازگشایی مثبت و یا رشد قیمت سهام، مسئولیت آتی تصمیمات خود را بر عهده دیگران بیاندازند و شاید در صورت بروز مشکلات آتی تا سال‌های سال دچار عذاب وجدانی ناراحت کننده شوند؛ بنابراین مسدود شدن کد‌های معاملاتی دوستان در نماد این شرکت با رای مثبت به آزادی جناب پهلوان و انعقاد قرارداد با ایشان، تنها بخش کوچکی از لطف این دوستان به سهامداران کنونی و آتی شرکت را جبران می‌کند.

در انتها بد نیست به نقش چند نهاد در اتفاقات اخیر نیز اشاره‌ای داشته باشیم:

قوه قضاییه:

اینکه قوه قضاییه چگونه حاضرشده مجوز انعقاد قراردادی بیش از ۶۰.۰۰۰ میلیارد تومانی را به شخصی باسابقه حبس ابد و ۵۰۰ صفحه دادنامه در خصوص کلاه‌برداری، بدهد سؤالی است که شنیدن پاسخش از سوی مسئولین خالی از لطف نیست.

لازم به یادآوری است، اگر چه در فاجعه پدیده شاندیز مشهد، به دلیل نقش پررنگ مردم در اعتماد بی‌جا و معاملات غیرقانونی (خرید سهام شرکت سهامی خاص)، قوه قضاییه به‌عنوان قاضی نقشی سازنده و محوری را در بازپس‌گیری اموال مردم ایفا کرد، اما مسئولیت و متهم رده نخست هرگونه اخلال، چالش، شکایات، مشکلات مالی برای مردم در پروژه پدیده شاندیز کیش، “قوه قضاییه”، به دلیل اعطای مجوز انجام چنین قرارداد خطرناکی می‌باشد.

امیدواریم که مسئولین قوه قضاییه با مشارکت در چنین رخداد‌هایی هرگز اعتبار این قوه را خدشه‌دار نکرده و این موضوع موجب عدم اعتماد آحاد مردم نگردند.

سوال اینجاست که اگر احکام صادره پس از ۵ سال بررسی موشکافانه و ۵۰۰ صفحه دادنامه در سال ۱۳۹۸ برای محسن پهلوان و تیم مدیریتی آن، درست بوده چگونه ممکن است با جمع آوری ۵۰۰۰ امضاء شاهد آزادی محکومین به حبس ابد و فعالیت مجدد آن‌ها با همان شرایط قبل باشیم؟ آیا خاوری ها، بابک زنجانی‌ها و بسیاری دیگر از مفسدین اقتصادی از جمله سلاطین سکه و … نیز نمی‌توانستند با جمع آوری ۵۰۰۰ امضاء ناقابل از منفعت طلبان مورد بخشش و تشویق به فعالیت مجدد شوند؟
چگونه ممکن است برای استخدام شدن در تاکسی‌های اینترنتی اسنپ، تپسی و …، داشتن گواهی عدم سوء سابقه جزو شروط استخدام می‌باشد، اما برای انعقاد قراردادی ۶۰.۰۰۰ میلیارد تومانی گواهی عدم سوء سابقه آنهم از نوع حبس ابد مهم نمی‌باشد؟