چرا وزیر عاقل صمت در سال 1398 مدیرعامل خودروسازی نشد؟/علی آبادی به دنبال ایلان ماسک جاده مخصوص

به گزارش خط بازار؛ صندلی مدیریت در ایران خودرو و سایپا برای بسیاری جذابیت جنون آمیزی دارد. مشتاقان به این صندلی سه دسته می باشند. گروه اول “مجنونان قدرت” هستند. این افراد به دلیل قدرت بالای سیاسی و اجتماعی، امکانات متنوع مالی و غیرمالی با ترفند و لابی سیاسی تلاش می کنند تا رقبای دیگر را از میدان به در کنند و بر صندلی مدیرعاملی تکیه بزنند. عده ای از این افراد چنان مست شهوت قدرت می شوند که حاضرند در روز روشن شرف و وجدان را نیز زیرپا بگذارند و حتی به حامیان اصلی خود خیانت کنند تا به گندم ری خودروسازی برسند. تجربه نشان داده عاقبت این افراد باهوش ولی طمع کار خاموشی و دادگاه است.

گروه دوم “عاقلان رویاپرداز” هستند. این افراد هم مشکلات صنعت خودرو را می دانند و هم به جذابیت های آن واقف هستند و همواره درگیر دوئل عقل و احساس خود هستند. این افراد به خوبی می دانند که نمی توانند ناجی خودروسازی باشند چرا که فرمان جاده مخصوص در اختیار مسافرین عقبی است و نه راننده ولی از طرف دیگر با توجه به توانمندی تخصصی و هوش مدیریتی خود نمی توانند از سیب درخت خودروسازی در جاده مخصوص بگذرند. تجربه نشان داده عاقبت این افراد نیز یک نام خوش در کنار آمار ناامیدکننده زیان خالص در خودروسازی است که منفعت اشخاص بیشتر از صنعت می باشد.

گروه سوم نیز “متخصصان محافظه کار” هستند. این افراد برخلاف دو گروه قبلی نگاه بلندمدت دارند. حاضر نیستند اعتبار و رزومه خود را به هر قیمتی خراب کنند. سنجیده و محتاطانه رفتار می کنند. بله قربان گو نیستند و برای پذیرش مسئولیت شرط و شروطی دارند. از این دست افراد در خودروسازی کمتر پیدا می شود چرا که سال هاست در جاده مخصوص شایسته سالاری جای خود را به رابطه سالاری داده است.

این سه گروه در حالی در جاده مخصوص رقابت می کنند که همگان می دانند:

اول خودروسازی طی چندین سال گذشته همواره در زیان بوده و غالب مسئولان و مدیران در خصوص حق ناس و صیانت از حقوق و منافع سهامداران بی تفاوت شده اند.

و دوم مدیران عامل غالبا بازیچه دست عده ای سیاسی و امنیتی هستند چرا که نه در انتصابات اختیارات تام دارند، نه می توانند خودرو را به قیمت دلخواه خود بفروشند  و نه اخیرا حق فروش خودرو به سبک خود را دارند. و لذا عملا مدیران عامل هیچ کاره اند.

حال با همه این تفاسیر باید دید در دوران عباس علی آبادی وزیر عاقل صمت، چه کسانی مدیران عامل ایران خودرو و سایپا می شوند؟ آیا افراد جدیدی از یکی از سه گروه بالا پا به عرصه می گذارند و یا قبلی ها بر مسند قدرت می مانند. اگر مدیرعامل شدن در این شرایط خوب است چرا علی آبادی در سال 1398 بعد از دستگیری هاشم یکه زارع مدیرعاملی ایران خودرو را نپذیرفت و اگر مدیرعامل شدن در این شرایط بد است چرا وزیر عاقل صمت در حال مذاکره با دوستان برای پذیرفتن این مسئولیت می باشد. شاید هم علی آبادی عاقل به دنبال کاهش دخالت های سیاسی و امنیتی، حذف قیمت گذاری دستوری و تغییر نحوه فروش خودرو است تا بتواند با تغییر زمین بازی، شرایط بد را به خوب تبدیل کند.

منبع: خط بازار