منطق این دسته‌بندی به این صورت است که به طورکلی کارمندان و مستمری بگیران دولت از امنیت و پایداری شغلی بالاتری برخوردار بوده و کمتر از سایر گروه ها تحت تأثیر شوک‌ها و رکودهای اقتصادی قرار می‌گیرند و به طور معمول تحت هر شرایطی حقوق و مستمری ثابت را دریافت کرده و سالیانه افزایش در حقوق و دستمزد دارند. بنابراین سیاست‌های متناسب با این گروه، متفاوت از سایر گروه‌ها خواهد بود.

 وضعیت و روند شناسایی خانوارهای برخوردار

۱۹ درصد خانوارهای برخوردار «کارمند» دولتند

خانوارهای یارانه بگیردهک دهم در گروه خانوارهای برخوردار قرارگرفته‌اند. خانوارهای این گروه به دو دسته کارمندان دولت (۳۲۷ هزار خانوار و ۱۹ درصد از کل خانوارهای برخوردار) و غیرکارمندان دولت (۱٫۳ میلیون خانوار و ۸۱ درصد از کل خانوارهای برخوردار) تقسیم می‌شوند. سیاست متناسب با این گروه حذف از دریافت یارانه نقدی و در اولویت قرار گرفتن پرداخت مالیات بر مجموع درآمد شخصی است.

دهک‌بندی در پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان براساس شاخص‌هایی چون دارایی‌ها، حقوق، بیمه، سفر خارجی، مالکیت خودرو و منزل و میانگین واریز سالانه به حساب سرپرست و اعضای خانوار در سالهای ۹۵ تا ۹۸، تراکنش خرید بانکی در سال های ۹۸ و ۹۹ انجام گرفته و براساس آن، جمعیت یارانه بگیرها به ۱۰ قسمت تقسیم شده است. دهک اول ۱۰ درصد جمعیتی است که کمترین برخورداری از شاخص‌های فوق را داشته و دهک دهم، ۱۰ درصد جمعیتی است که بالاترین برخورداری را داشته است.

زمانی که دسته بندی خانوارها براساس وضعیت شغلی و درآمدی را با دهک بندی تطبیق می دهیم، به نظر می رسد که  تفکیک نسبتا مناسبی از وضعیت خانوارها به دست می دهد به نحوی که بدون استفاده مستقیم از دهک، دسته بندی شغلی خانوارها تطابق مناسبی با دهک آنها دارد.

در جمع بندی این گزارش نیز آمده است که در این مطالعه خانوارهای ایرانی در سه دسته فقیر، متوسط و برخوردار قرار گرفتند. در دسته بندی خانوارها، متوسط دهک درآمدی خانوارهای فقیر ۲٫۷، خانوارهای متوسط ۶٫۵ و خانوارهای برخوردار ۱۰ است. براساس این دسته بندی، از مجموع ۲۴ میلیون و ۹۰۱ هزار و ۶۹۶ خانوار ایرانی یارانه بگیر، ۳۸ درصد فقیر، ۵۵ درصد متوسط و ۷ درصد برخوردار هستند که سیاستگذار با استفاده از آن می تواند سیاست حمایتی متناسب با هر یک را به اجرا بگذارد.

منبع: ایسنا