ونزوئلا، ونزوئلا است؛ نه یک حرف بیشتر نه یک حرف کمتر+فیلم

به گزارش اختصاصی خط بازار؛ هفته گذشته وزیر امور خارجه ونزوئلا در سفر به ایران با مقامات عالی رتبه کشور ملاقات کرد و قرار شد سند همکاری بلندمدت دو طرفه تهیه و به امضا برسد. نام ونزوئلا در ایران طرفداران و مخالفان مختلفی دارد. دو جریان غرب و شرق در رقابت با یکدیگر همواره تلاش نموده اند تا تصویر ونزوئلا در ایران را مبتنی بر سیاست های بین المللی خود بازتعریف کنند.

جریان غرب گرا به دلیل روحیه استکبارستیزی مسئولان ونزوئلا و نزدیک شدن ایران به این کشور به عنوان یک پایگاه استراتژیک در آمریکای لاتین، مشکلات اقتصادی ونزوئلا را در افکار عمومی و رسانه های ایران دائما مطرح می کند تا چهره این کشور را تخریب کند. از طرف دیگر جریان نزدیک به شرق هرچند ضعیف تر از جریان غرب گرا ولی به دنبال مقابله با این هجمه ها است.

شکی در این نیست که ونزوئلا در شمال آمریکای جنوبی با بزرگترین و وسیع ترین مخازن نفتی و معدنی از جمله طلا با مشکلات اقتصادی و سیاسی همراه است ولی آیا این مشکلات همه واقعیت های ونزوئلا است؟ آیا این به معنای آن است که ونزوئلا جز فقیرترین و بدبخت ترین کشورهای دنیاست.

قضاوت در خصوص چنین گزاره هایی امری نسبی است. چرا که “فقر” با “حس فقر” متفاوت است. “رفاه” با “حس رفاه” متفاوت است. گاهی ممکن است فردی در عین ثروت زیاد حس کند هیچ ندارد ولی فرد دیگری در عین دست وپنجه نرم کردن با مشکلات فراوان رضایت نسبی از زندگی خود داشته باشد. لذا قضاوت در خصوص وضعیت زندگی مردم ونزوئلا یک مقوله نسبی است که می تواند متفاوت از آمارهای بد اقتصادی باشد.

در هر قضاوتی سلیقه، نوع تفکر، جهان بینی، فرهنگ و …. افراد قضاوت کنندگان در قضاوت تاثیرگذار است. قطعا قضاوت یک انسان عابد و زاهد نسبت به زندگی افراد متفاوت از یک انسان دنیوی است. تحلیل وضعیت رفاه توسط یک کارگر می تواند متفاوت از یک مرفه از طبقه ثروتمندان باشد. لزوما نگاه یک انسان دین مدار به زندگی همانند یک سکولار نیست. لذا کشوری مانند ونزوئلا از منظر یک تکنوکرات سکولار به دلیل آمار بد اقتصادی کشور بدبختی است ولی از منظر یک آرمان گرا با تفکرات استقلال طلبی کشورعزتمندی است.

فارغ از اینکه کدام قضاوت در خصوص ونزوئلا به حقیقت نزدیک تر است و بهتر می تواند وضعیت مردم این کشور را تبیین کند، قدم زدن در شهرهای این کشور گویا واقعیت های جالبی است که قطعا در قضاوت واقعی تر از مردمان این کشور تاثیرگذاراست. به طور مثال اگر گذری به شهر کاراکاس پایتخت این کشور داشته باشید، اولین نکته ای که توجه شما را به خود جلب می کند، پوشش سرسبز و بکر جغرافیایی این شهر است. کوه های سرسبز جنگلی که بر دامنه آنان خانه های زیبای ویلایی و ساختمانی مختلفی بنا شده است. هرچند که وضعیت اقتصادی در ونزوئلا تعریف کردنی نیست ولی مردم همچون خیلی از کشورهای دیگر در شرایط باثبات نسبی روانی و اجتماعی زندگی می کنند.

فروشگاه ها و مغازه ها از امکاناتی خوبی برخوردار است و فراوانی نسبی وجود دارد. حس امید و زندگی در بین مردم کاملا مشخص است. هرچند که این کشور در اول راه توسعه و آبادانی است ولی مردم همچون آمریکایی ها علاقه زیادی به خوشگذرانی در آخر هفته دارند. موسیقی پای ثابت بسیاری از برنامه های آنان است. خونگرمی در روابط مردم با یکدیگر به ویژه خارجی ها جز نقاط مثبت زندگی آنان است. صمیمیت در بین مردم به حدی است دین، مذهب، قوم و تبعیت افراد چندان مهم نیست همه یک خانواده بزرگ را تشکیل داده اند. در سطح شهر ندرت صدای آژیر پلیس، اورژانس و آتش نشانی را می شنوید. علی رغم سقوط آزاد بولیوار(پول رسمی ونزوئلا)، تورم، بیکاری و …. ولی کمترین خشونت و درگیری درسطح شهر مشاهده می شود.

این ها تنها بخشی از واقعیت های جامعه ونزوئلا است. ونزوئلا نه آن جهنمی است که غربگراها می گویند، و نه بهشتی است که شرقی ها نمایش می دهند. ونزوئلا، ونزوئلا است. ونزوئلا همانند هر کشور دیگری با نقاط قوت و ضعف همراه است که مردمان آن براساس باورها، دیدگاه ها، آداب و رسوم شان زندگی می کنند و نه اظهارنظر این و آن.

منبع: خط بازار