چرا تهرانی ها به جای کرجی ها برای خودروسازی تصمیم می گیرند؟/قطعا عقل این سه نفر بیشتر از مدیران پرونده دار کنونی است

به گزارش خط بازار؛ روند رو به افول خودروسازی در ایران طی سال های اخیر در حالی شرایط را سخت تر کرده است که دود زیان چند ده هزار میلیارد تومانی فقط به چشم سهامداران می رود. سهامداران که نه تنها اختیار اداره شرکت های خود را دارند و نه اجازه مطالبه گری بابت عملکرد مدیران را. آن هم از مدیرانی که حقوق های نجومی دریافت می کنند، مزایا دارند و در نهایت بابت زیان ده تر کردن شرکت های شان از هیئت مدیره پاداش می گیرند.

این وضعیت خنده دار و تلخ در حالی است که با گذشت زمان موارد فساد در خودروسازی بیشتر به گوش می رسد؛ نارضایتی ها از خودروسازی افزایش یافته و سهم مدیران بی ربط با خودروسازی در حال افزایش است.

بسیاری بر این اعتقادند که دولت ها مسبب این وضعیت هستند و تا زمانی که دولت ها بی اعتنا به نظر سهامداران اصلی برای شرکت های خودروسازی تعیین تکلیف می کنند شرایط وخیم تر خواهد شد.

شواهد و بررسی ها نشان می دهد این رویه ادامه دارد. چرا که همچنان برخی تهرانی ها در اتاق های شان نشسته و برای خودروسازی تعیین تکلیف می کنند. اتفاقی که بیشتر شبیه یک آزمون خطا جنون آمیز است.

حواشی پررنگ ماه های اخیر در شرکت های خودروسازی به خوبی نشان می دهد که برخی سیاست گذاران کت و شلواری در اتاق های مدیریتی درک درستی از خودروسازی ندارند همان طور که رزومه کاری آنان هم بیانگر همین موضوع است.

این افراد طبق کدام عقل و شرعی به جای سهامداران تصمیم می گیرند؟ طبق کدام معیار شایسته سالاری چنین مدیران خودرویی منصوب می کنند که اتهامات شان فردی نیست بلکه خانوادگی است. طبق کدام تجربه جهانی به این نتیجه رسیده اند که باید به جای سهامداران استراتژیک و عمده تصمیم بگیرند؟

چرا برخی یک بار حاضر نیستند به سهامداران عمده و استراتژیک اعتماد کنند؟ پای منافع چه کسانی در میان است؟ آیا انتخاب سهامداران واقعی بدتر از برخی مدیران کنونی خواهد بود که در کمتر از ۶ ماه خودشان، فرزندشان و حتی برخی دیگر نزدیکان شان پرونده دار شده اند؟ 

چرا برخی برای یک بار شجاعت آن را ندارند که اعلام کنند در اداره خودروسازی بدترین بوده اند؟ مگر فساد، رانت و ورشکستگی حاصل انتخاب سهامداران واقعی بوده است؟

چرا برای یک بار عاقلانه نمی اندیشند تا قدری مردم و سهامداران شیرینی مدیریت بهتر در خودروسازی را تجریه کنند؟ مردمی که در خودروسازان خصوصی با چشمان خود به خوبی می بینند که سه جنتلمن خودروسازی با درایت و شایسته سالاری هم خودروهایی باکیفیت را روانه بازار کرده اند و هم چند هزار میلیارد تومان سود برای شرک متبوع شان به ارمغان آورده اند.

پس می توان وضعیت خودروسازی را بهبود بخشید به شرطی که عاقل ها و لایق ها برای آن تصمیم بگیرند و نه سیاسیون. خصوصی سازی شرط لازم برای پیشرفت است به ویژه در خودروسازی که رانت و فساد همراه آن است ولی حتی در شرایط کنونی و قبل از خصوصی سازی می توان خودروسازی را نجات داد.

عقلا، شرعا، عرفا و از منظر حقوقی اداره شرکت های خودروسازی باید توسط سهامداران عمده و استراتژیک صورت گیرد. سهامداران که اولا اهلیت لازم برای اداره را دارند و ثانیا می توانند در یک پازل برد_برد سهامداران خرد را نیز با خود همراه کنند تا همه سود ببرند.

منبع: خط بازار