🟥 بیانیه کارگری علیه غارت صنعت خودرو و سلطه سرمایهداران پنهان
ما کارگران ایران خودرو، صدای خفتهی خطوط تولید، امروز با فریادی واحد سکوت را میشکنیم. آنچه در پشت پرده خصوصیسازی و جابجایی سهام میگذرد، نه رونق تولید ملی است و نه ارتقای کیفیت صنعتی؛ بلکه غارت علنی صنعت خودرو توسط اقلیتهای سرمایهدار و ساختارهای سایهای است.
👥 کارگر مصرف میشود!
در ساختار جدید ایرانخودرو، نهتنها کارگر نقشی در مالکیت ندارد، بلکه تبدیل به ابزاری شده برای رسیدن به اهداف فردی کسانی که در اتاقهای شیشهای تصمیم میگیرند. کشاورز، علیپور و امثالهم، بدون هیچ شفافیتی باقیمانده سهام را در سکوت به زیرمجموعههای خود منتقل میکنند، گویی کارخانه، میراث شخصی آنان بودهاست.
📛 نهادهای نظارتی: غایبان بزرگ در صحنهی غارت
در شرایطی که کشور در موقعیت جنگی و هرج و مرج اقتصادی قرار دارد، چشم بستن نهادهای امنیتی و نظارتی بر اینگونه نقل و انتقالات، نهتنها جای سوال دارد، بلکه زمینهساز شورشهای اجتماعی و اعتراضات کارگری خواهد بود. وقتی ریشههای نفوذ برخی مدیران به خارج از مرزها پیوند دارد، نمیتوان به نیت خالص آنها در «تولید ملی» باور داشت.
🏭 کروز: نماد مالکیت پنهان، نه تولید شفاف! نماد نابودی تولید ملی است ….
🔊 ما کارگران میگوییم:
خصوصیسازی، اگرچه به ظاهر برای بهبود عملکرد معرفی شده، اما آنچه در واقع رخ داده، انتقال قدرت از خط تولید به دفاتر بستهست. در نظامی که شعار «اقتصاد مقاومتی» سر میدهد، نباید تولید تبدیل به زمین بازی منفعتطلبان شود.
✊ ما سکوت نخواهیم کرد. این بیانیه آغاز راهیست برای بازپسگیری حق مالکیت کارگری. صنعت خودرو، متعلق به کارگر است، نه به صاحبان غیرشفاف سهام.
🔴 غارت صنعت خودرو
تولید باید در اختیار کارگران و جامعه قرار گیرد، نه اقلیت سرمایهدار یا نهادهای سایهای. وقتی در غفلت نهادهای امنیتی و نظارتی ، مفسد اقتصادی مانند کشاورز صاحب اکثریت سهام ایران خودرو بدون شفافیت در حال انتقال باقی مانده سهام ایران خودرو به زیر مجموعه خود است
«کارگر سکوت نخواهد کرد»
از دید مدیریت جدید شرکت، کارگر نه صاحب تولید بلکه فقط یک کالا مصرفی برای رسیدن به اهداف شخصی آقایان است که در این شرایط جنگی کشور ، بسیار محتمل است که افرادی مانند علیپور و کشاورز که ریشه در آمریکا دارند در حال فعال سازی اعتراضات کارگری و شورش های اجتماعی باشند .
خصوصی سازی به ظاهر برای بهبود عملکرد اجرا می شود، اما در واقع مالکیت جمعی را دور میزند. در نظامی که شعار تولید ملی سر داده میشود، تولید به ابزاری برای چرخش سرمایه خصوصی تبدیل شده است، نه خدمت به جامعه.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۱