پریشان خانه ای به نام خودروسازی/اگر دین ندارید، استعفا دهید

به گزارش خط بازار؛ اتفاقات این روزهای جاده مخصوص به همه چیز شبیه است غیر از خودروسازی. اگر کسی چند دقیقه ای در این جاده رانندگی کند در مدت کوتاهی متوجه عجایب این صنعت خواهد شد. عجایبی که در هیچ جای دنیا نمونه آن را نمی توان پیدا کرد.

درحالی که خودروسازی های بزرگ دنیا در حال طراحی خودروهای هوشمند و خودران هستند، در پریشان خانه خودروسازی ایران، کوتوله ها دیوانه وار با رفتارهای پت و مت همه را گرفتار کرده اند. از دولت گرفته تا مردم و سهامدار.

در این پریشان خانه، تولید خودرو کاهش یافته است ولی مدیران عامل با وقاحت کامل از دستاوردهای خود صحبت می کنند و خود را شایسته صندلی مدیریتی. جالب تر اینجا است که بعد از گذشته چند ماه از روی کارآمدن طالقان نشین ها، همچنان آقایان در حال بررسی گزینه هستند. گویی قرار است یک ایلان ماسک را برای خودروسازی انتخاب کنند.

در این پریشان خانه خودرو ناقض افزایش یافته ولی  دامادزاده ها به ظاهر دین مدار که خود را فدایی ملت می دانند حاضر به ترک صندلی خود نیستند. یک تار موی کارگرزاده ها می ارزد به چنین تازه به دوران رسیده های بی تجربه که هیچ دستاوردی برای این صنعت نداشته اند جز کسری قطعه و افزایش قیمت. صندلی این افراد جای نخبه های شریف و امیرکبیر است که به خاطر بی مهری و سیاسی کاری دامادزاده ها و آقازاده ها، جذب بهترین شرکت های فناوری جهان شده اند.

در این پریشان خانه، مسئولان با تمام قدرت مردم را به مشارکت و سرمایه گذاری در بورس دعوت می کنند ولی سیاسیون چراغ خاموش، منافع سهامداران اصلی خودروسازی را در جلوی چشمان ناظران از بین می برند. اتفاقی که خلاف شرع، عقل و قانون است.

در این پریشان خانه، دامادهای مقدس مآب به فولاد چینی سلام کرده اند و با قدرت تمام برخلاف منویات مقام معظم رهبری، برای تولید مبارک ملی، گودبای پارتی دلاری می گیرند. ای کاش به جای هدر رفت دلارهای کشور برای چینی ها، کسی جلوی پرتی ۴۰ درصد ورق های فولادی را می گرفت.

در این پریشان خانه، به جای آنکه به جای آنکه خودروسازان به دنبال مردم برای خرید بیفتند، میلیون ها نفر در صف خرید خودرو صف می کشند تا در لاتاری بزرگ خودرو شرکت کنند و خاطرات نوستالوژیک صف های طولانی نفت و شیر را در اوایل انقلاب زنده کنند. جالب اینجا است که بخش قابل توجهی از همین خودروهای بعد از خارج شدن از کارخانه به تعمیرگاه برمی گردد.

در این پریشان خانه، به جای مردم، ام آر پی قطعه سازان خاص خط قرمز است. آن هم قطعه سازانی که با تمام قدرت قطعات بی کیفیت چینی خود را به خودروسازان تحمیل می کنند و عوامل و نوچه های شان در لانه زنبورها در حال لابی و دلالی هستند. قطعه سازانی که قدرت پشت پرده خودروسازی هستند و با خواباندن خط تولید، برای خودروسازان مانور قدرت می دهند.

در این پریشان خانه، هرچه تحصیلات و سوابق افراد بی ربط تر باشد، به تناسب قدرت سیاسی، سرعت رشدشان در شرکت های خودروسازی بیشتر می شود. فرقی نمی کند جوان باشند یا پیر. مهم نیست دختر باشند یا پسر. مهم نیست کامپیوتر باز باشند یا حقوق باز. فقط کافی است مجاهدانه به قدرت های ملت وصل باشند.

در این پریشان خانه، تلاش مدیران خودروسازی این است که برای سیاسیون در خطوط تولید فرش قرمز پهن کنند و با ارائه اطلاعات غلط و آمارهای انتخاب شده، خود را در ذهن بازنشسته های سیاسی اعلی کنند. این در حالی است که حضور نخبگان علمی و دانشگاهی در شرکت ها،  نه تنها افتخار نبوده بلکه یک تهدید برای کوتوله های مجاهد بوده است.

آیا به چنین پریشان خانه ای می توان خودروسازی گفت؟ پریشان خانه ای پر از بیکارزاده های سیاسی است که در لایه های مختلف شرکت های تابعه جا خوش کرده اند. حال در چنین وضعیت دو ماه است که با تغییر تصمیم گیران و تصمیم سازان، هر روز خبر تغییرات بزرگ در محافل رسمی و غیررسمی پچیده است. هیچ کس تکلیف خود را نمی داند. همه دیوانه وار به دنبال حواشی هستند تا متن خودروسازی. نه خبری از تحول وجود دارد و نه توسعه. امید است که کیان ملت عاقلانه تصمیم بگیرد و هر چه زودتر تغییر بزرگ را انجام دهد.

منبع: خط بازار