اسرائیل سست‌تر از خانه عنکبوت است
دکترین بگین: اگر اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کند، چه می‌شود؟
اسرائیل سابقه حمله به تأسیسات هسته‌ای عراق و سوریه را دارد. با توجه به عملیات پهپادی ناکام در اصفهان، آیا می‌توان تصور کرد رژیم صهیونیستی حمله مشابهی را علیه تأسیسات هسته‌ای ایران انجام دهد؟
کد خبر : 52362
تاریخ انتشار : جمعه ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ - ۲۱:۴۲
به گزارش خط بازار؛ کابینه‌ی جدید رژیم صهیونیستی تحت ریاست بنیامین نتانیاهو را افراطی‌ترین کابینه‌ی تاریخ این رژیم توصیف می‌کنند. یکی از جنبه‌های این افراطی‌گری، تهدیدهای کم‌سابقه و بلکه بی‌سابقه‌ی مقامات ارشد اسرائیل علیه ایران و برنامه‌ی هسته‌ای این کشور بوده است. اما این تهدیدها تا چه اندازه معتبر هستند؟ اگرچه اسرائیل سابقه‌ی حمله به تأسیسات هسته‌ای ادعایی در عراق و سوریه را دارد، اما آیا می‌تواند همین کار را درباره‌ی ایران نیز تکرار کند؟ با توجه به این‌که اسرائیل اخیراً به یک کارخانه‌ی مهمات‌سازی در اصفهان حمله‌ی پهپادی (اگرچه ناموفق) کرد، آیا ممکن است سناریوی مشابهی را برای یک تأسیسات هسته‌ای در ایران متصور شد؟ نشریه‌ی آمریکایی «۱۹۴۵» اخیراً طی گزارشی تحت عنوان «اگر اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کند، ایران چه کار خواهد کرد؟[۱]» به بخشی از این سؤالات جواب داده است. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش ۱۹۴۵ است.
بر خلاف عراق و سوریه، ایران گزینه‌های مختلفی برای پاسخ دادن به هر گونه تجاوز آشکار از سوی رژیم صهیونیستی خواهد داشت. برخی از این گزینه‌ها پیشاپیش در زرادخانه‌ی ایران قرار دارند و برخی از آن‌ها نیز به‌زودی در اختیار تهران قرار خواهند گرفت.
همزمان با کم‌رنگ شدن چشم‌انداز احیای توافق هسته‌ای میان ایران و آمریکا در وین، نگرانی غرب از نزدیک شدن جمهوری اسلامی به دستیابی به قابلیت‌های [نظامی] هسته‌ای نیز بیش‌تر شده است. اگرچه [به استناد مطلب منتشرشده در یک کانال تلگرامی] رژیم ایران با افتخار اعلام کرده است که تنها «یک قدم» با منفجر کردن نیویورک فاصله دارد[۲] [یکی از منابع این ادعا نیز کاربری به نام «حشمت علوی» است که مشرق پیش از این طی گزارشی هویت اصلی او را افشا کرده است]، اما تهدیدهای فزاینده‌ی این کشور علیه اسرائیل نشان می‌دهند[۳] کشور یهودی همچنان هدف اصلی منطقه‌ای تهران است. مقامات ایرانی در یکی از جدیدترین حلقه‌های زنجیره‌ی اقدامات تهاجمی خصومت‌آمیز خود علیه اسرائیل، اخیراً ادعا کردند موشک دوربردی در اختیار دارند که می‌تواند تا شهر حیفا برسد. با توجه به این‌که ایران همچنان به سمت اهداف هسته‌ای خود پیش می‌رود، دولت یهودی، روی کاغذ، مطابق «دکترین بگین[۴]» موظف است این تهدید را پیش از به ثمر نشستن، ریشه‌کن کند. از سوی دیگر، اگر اسرائیل برای نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران اقدامی کند، رژیم این کشور احتمالاً دست به سلاح‌های اصلی خود خواهد برد: جنگ نیابتی و موشک‌های بالستیک.
اسرائیل سابقه‌ی حمله به تأسیسات هسته‌ای را دارد
منشأ تلاش‌های پنهانی اسرائیل برای تعلیق و تأخیر در برنامه‌ی هسته‌ای ایران را می‌توان در مهم‌ترین سیاست این کشور جست‌وجو کرد: دکترین بگین[۵] به سیاست اسرائیل در انجام حمله‌ی پیشگیرانه و مقابله با اشاعه‌ی هسته‌ای به منظور جلوگیری از دستیابی دشمنانش به سلاح‌های کشتار جمعی، از جمله فناوری [نظامی] هسته‌ای، اشاره دارد. ریشه‌ی این دکترین در بمباران رآکتور هسته‌ای «اوسیراک» در سال ۱۹۸۱ توسط نیروی هوایی اسرائیل است؛ وقتی «مناخم بگین» نخست‌وزیر وقت اسرائیل، در یک کنفرانس مطبوعاتی عمومی این مأموریت را، که تحت عنوان «عملیات اپرا[۶]» انجام شده بود، این‌گونه توجیه کرد: «[اگر رآکتور اوسیراک را نبود نمی‌کردیم] یک هولوکاست دیگر در تاریخ قوم یهود اتفاق می‌افتاد. دیگر هرگز؛ دیگر هرگز! این را به دوستانتان بگویید؛ به هر کس که دیدید، بگویید: ما با تمام امکاناتی که در اختیار داریم از مردم خود دفاع خواهیم کرد. به هیچ دشمنی اجازه نخواهیم داد علیه ما سلاح کشتار جمعی بسازد[۷].» نخست‌وزیر وقت اسرائیل همچنین گفت عملیات اوسیراک یک «الگو» برای دولت‌های آینده در اسرائیل خواهد بود.
در جریان عملیات اپرا[۸]، هشت فروند جنگنده‌ی اسرائیلی به رآکتور هسته‌ای[۹] عراق حمله کردند. این مأموریت، اولین حمله‌ی موفقیت‌آمیز تاریخ علیه یک رآکتور هسته‌ای در جهان بود. خلبانان اسرائیلی به لطف توانایی جنگنده‌های اف-۱۶، که نیروی هوایی اسرائیل جدیداً از آمریکا تحویل گرفته بود، توانستند بدون این‌که شناسایی شوند، صدها کیلومتر در حریم هوایی یک کشور متخاصم پرواز کنند.
یک فروند جنگنده‌ی «اف-۱۶» متعلق به نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در حال پرواز در ماه دسامبر سال ۲۰۱۶. اسرائیل برای حمله به رآکتور هسته‌ای «اوسیراک» در عراق طی عملیات «اپرا» از جنگنده‌های اف-۱۶ استفاده کردند. (+)
سال‌ها بعد، نیروی هوایی اسرائیل دومین حمله‌ی موفقیت‌آمیز خود علیه یک رآکتور هسته‌ای را انجام داد و این‌بار هم برای انجام این مأموریت از هواپیماهای ساخت آمریکا استفاده کرد. اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰، سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل نشانه‌هایی از یک برنامه‌ی هسته‌ای احتمالی را شناسایی کرد که در شمال شرقی سوریه در جریان بود. دولت اسرائیل به دکترین بگین متوسل شد و دست به «عملیات خارج از چارچوب[۱۰]» [یا «عملیات باغستان[۱۱]»] برای از بین بردن این تهدید سلاح‌های کشتار جمعی زد. نیروی هوایی اسرائیل برای انجام این مأموریت از جنگنده‌های اف-۱۵[۱۲] و اف-۱۶[۱۳] استفاده کرد. این هواپیماها که از قابلیت‌های جنگ الکترونیک برخوردار بودند، به‌محض ورود به حریم هوایی سوریه با نابود کردن یک ایستگاه راداری، توانستند از سامانه‌های پدافند هوایی سوریه عبور کنند.
نکات منفی توسل به دکترین بگین
در حالی که انجام عملیات‌های مخفی برای مختل کردن یا به حداقل رساندن توانایی‌های هسته‌ای دشمن، یک طرف مسئله است، تخریب کامل رآکتور هسته‌ای ادعایی یک کشور دیگر، مسئله‌ی دیگری است. دکترین بگین، به دلیل [تبعات و] نکات منفی‌ای که می‌تواند داشته باشد، به‌ندرت[۱۴] به کار گرفته شده است. پرواز مخفیانه به داخل خاک دشمن برای از بین بردن یک مرکزِ به‌شدت محافظت‌شده، خطرات عملیاتی قابل‌توجهی برای خلبان‌ها به همراه دارد. علاوه بر این، انجام یک حمله‌ی پیشگیرانه، پیامدهای سیاسی زیادی خواهد داشت. هر دو باری که اسرائیل علناً به دکترین بگین متوسل شد، جامعه‌ی بین‌الملل تا حد زیادی این حملات را محکوم کرد. با این حال، شاید مهم‌ترین مانع مقابل حمله به یک سایت تأسیسات هسته‌ای، اقدامات تلافی‌جویانه‌ی احتمالی باشد.
این تصویر ماهواره‌ای از «مرکز تحقیقات هسته‌ای شیمون پرز-نگو»، مشهور به تأسیسات هسته‌ای «دیمونا»، در فلسطین اشغالی در ماه فوریه‌ی سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد این تأسیسات شاهد بزرگ‌ترین عملیات ساخت‌وساز طی چندین دهه‌ی گذشته بوده است. در صورتی که اسرائیل دست به حمله علیه یکی از تأسیسات هسته‌ای ایران بزند، تأسیسات دیمونا که محل تولد برنامه‌ی اعلام‌نشده‌ی تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونیستی است، یکی از اصلی‌ترین اهداف ایران برای انتقام‌جویی خواهد بود.
اگر اسرائیل یکی از تأسیسات هسته‌ای ایران را نابود کند، تهران چه خواهد کرد؟
اگرچه اسرائیل و ایران سال‌هاست درگیر یک «جنگ سایه» هستند، اما حمله‌ی پیشگیرانه به یکی از سایت‌های هسته‌ای ایران گامی در جهت تشدید تنش‌ها خواهد بود. تابستان گذشته، ارتش اسرائیل در قالب یک سری رزمایش نظامی، حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را بر فراز دریای مدیترانه شبیه‌سازی کرد[۱۵]. از آن‌جایی که تهران طی چند سال گذشته تولید مواد خام[۱۶] مورد نیاز برای توسعه‌ی هسته‌ای را افزایش داده، ارتش اسرائیل دارد بهتر خودش را از نظر نظامی برای حمله‌ی احتمالی علیه این کشور آماده می‌کند. ایران علاوه بر اولویت دادن به تقویت هسته‌ای خود، بر گسترش و پیشبرد زرادخانه‌ی موشک‌های بالستیک[۱۷] خودش نیز تمرکز کرده است.
«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۱۸ قطعه‌ای را در دست دارد که ادعا می‌کند متعلق به یک فروند پهپاد «شاهد-۱۹۱ صاعقه ۲» ساخت ایران است. سال ۲۰۱۸، رسانه‌ها خبر دادند یک پهپاد صاعقه‌ی ایرانی موفق شده تا عمق آسمان فلسطین اشغالی نفوذ کند، بدون این‌که پدافند رژیم صهیونیستی موفق به شناسایی یا سرنگونی آن شود. با فرض این‌که این ادعا صحت داشته باشد، رژیم صهیونیستی پیشاپیش قدرت پهپادی ایران را تجربه کرده است. هیچ دلیلی وجود ندارد که موشک‌های ایران نیز نتوانند به‌راحتی دورترین نقاط فلسطین اشغالی را هدف بگیرند.
اگر نیروی هوایی اسرائیل به انجام عملیات و هدف قرار دادن دارایی‌های هسته‌ای ایران اعتراف کند، رژیم این کشور بدون شک تهدید به مقابله‌به‌مثل با موشک‌هایش خواهد کرد. آمریکا معتقد است ایران بیش از ۳۰۰۰ موشک بالستیک[۱۸] در زرادخانه‌اش دارد که برخی از آن‌ها توانایی تهدید مستقیم اسرائیل را دارند. خود ایران مدعی است موشک بومی «خیبرشکن» این کشور تا ۳۲۰۰ کیلومتر برد دارد که این سلاح را به یکی از سلاح‌های مورد علاقه‌ی ایران تبدیل کرده است. [«خیبر» منطقه‌ای با هفت قلعه بود که یهودیان در آن ساکن شده بودند، اما امام علی علیه‌السلام به دستور پیامبر این منطقه را فتح کرد[۱۹].] از آن‌جایی که شبه‌نظامیان منطقه‌ای ایران[۲۰]، از جمله حزب‌الله و جهاد اسلامی فلسطین که اسرائیل را احاطه کرده‌اند، به تأمین مداوم تسلیحات[۲۱] از طریق سپاه پاسداران متکی هستند، این کشور توانایی بالاتری [نسبت به عراق یا سوریه] برای انتقام‌جویی از کشور یهودی دارد.
سربازان اسرائیلی، ماه فوریه‌ی سال ۲۰۱۶، در جریان مانور مشترک «جونیپر کبرا» میان آمریکا و رژیم صهیونیستی در پایگاه هوایی «ختسور» متعلق به نیروی هوایی این رژیم در مرکز فلسطین اشغالی، از کنار یک پدافند هوایی اسرائیلی «گنبد آهنین» (چپ)، یک پدافند موشکی آمریکایی «ام‌آی‌ام-۱۰۴ پاتریوت» (وسط)، و چند فروند موشک ضدبالستیک آمریکایی-اسرائیلی «پیکان ۳» (راست) رد می‌شوند. مانور جونیپر کبرا هر دو سال یک بار با هدف تقویت آمادگی اسرائیل برای مقابله با حملات بالستیک احتمالی از سوی ایران و ایجاد هماهنگی بیش‌تر میان ارتش‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برگزار می‌شود. با این وجود، در صورت وقوع یک درگیری گسترده و واقعی، هیچ‌کدام از این پدافندها در مقابل موشک‌های فراصوت و قابلیت‌های «حمله‌ی فوجی» ایران کاری از پیش نخواهند برد.
همزمان با ادامه‌ی روند تشدید تنش‌ها میان اسرائیل و ایران، احتمال حمله‌ی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران نیز بیش‌تر می‌شود. رژیم ایران سابقه‌ی اغراق درباره‌ی توانایی‌های تسلیحاتی خود را دارد؛ با این حال، تسلط سپاه پاسداران بر نیروهای نیابتی منطقه‌ای، تهدیدی فوری برای اسرائیل در صورت انجام حمله خواهد بود.
شماری از نیروهای «حزب‌الله» زیر بنری با تصویر «سید حسن نصرالله» دبیرکل این حزب لبنانی و نوشته‌ای که می‌گوید: «اگر می‌دانستید [ظرفیت نظامی امروز ما چیست]… جنگ تموز [که در عرض ۳۳ روز در آن شکست خوردید] به نظرتان پیک‌نیک می‌آمد.» برخی ناظران اسرائیلی معتقدند موشک‌های نقطه‌زن حزب‌الله ممکن است تهدید بزرگ‌تری از برنامه‌ی هسته‌ای ایران برای اسرائیل باشند.
[۲] Iran Boasts It’s ‘One Step Away’ From Nuclear Weapon To ‘Turn New York Into Ruins and Hell’ Link
منبع: مشرق نیوز
برچسب ها :حمله اسرائیل به ایران
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 1