ترس اقتصاد از جنگ جهانی سوم

ساده‌ترین راه برای درک شرایط آن است که خود را در سال ۱۹۱۴ میلادی تصور کنید؛ می‌دانید که جنگ جهانی اول در شرف فرارسیدن است. شما باید به سرعت شرط بندی کنید. ظرف مدت چند هفته صرافی‌های اصلی در لندن، نیویورک و کل قاره اروپا تعطیل خواهند شد و ماه‌های متمادی تعطیل باقی خواهند ماند. آیا می‌توانید حدس بزنید شرایط به کدام سمت پیش خواهد رفت؟ اگر خردمندانه حدس زده بودید این فرض را می‌پذیرفتید که سهام آمریکا شرط بندی خوبی است. آیا می‌توانستید با کارگزاری معامله کنید که در بحبوحه بحران نقدینگی از ورشکستگی جلوگیری می‌کرد؟ ممکن است دوباره عاقلانه تصمیم گرفته باشید که موقعیت‌های بدهی دولتی را که به زودی تحت فشار جنگ قرار می‌گیرد را در نظر گیرید. آیا حدس می‌زنید که اوراق قرضه روسیه که انقلاب کمونیستی و نکول (ناتوانی از بازپرداخت بدهی) ناشی از قدرت گیری بلشویک‌ها را تجربه می‌کنند اوراق قرضه‌ای بودند که به طور کامل با قیمت ارزان فروخته شده و بی ارزش می‌شدند؟

به عبارت دیگر، جنگ شامل سطحی از عدم اطمینان رادیکال بسیار فراتر از ریسک‌های قابل محاسبه است که اکثر سرمایه گذاران به آن عادت کرده اند. این بدان معناست که حتی جنگ‌های جهانی قبلی درس‌های محدودی برای جنگ‌های بعدی داشته اند، زیرا هیچ دو جنگی شبیه یکدیگر نیستند. مقاله فرگوسن نشان می‌دهد که کتاب بازی بهینه برای سال ۱۹۱۴ (یعنی خرید کالا‌ها و سهام آمریکایی و فروش اوراق قرضه، سهام و ارز‌های اروپایی) در اواخر دهه ۱۹۳۰ کاربرد چندانی نداشت. سرمایه گذاران در آن دهه سعی کردند از تاریخ درس بگیرند. آنان با پیش بینی جنگ جهانی دیگر سهام و ارز‌های قاره اروپا را فروختند، اما این جنگ متفاوت سرمایه گذاری‌های برنده متفاوتی داشت. سهام بریتانیا بر سهام آمریکا و هم چنین اوراق قرضه دولتی بریتانیا بر اوراق قرضه امریکا پیشی گرفت.