اشتباه بزرگ مدیرعامل تازه نفس خودروسازی/خودروسازی پادگان نظامی نیست/سایه شبه امنیتی بر سر روابط خودروسازی

به گزارش خط بازار؛ از زمان ارائه نظریه “جامعه شبکه ای” توسط مانوئل کاستلز، فعالان حوزه اقتصاد و سیاست حساب ویژه ای بر روی رسانه و شبکه های اجتماعی کرده اند. چرا که مجموعه از عوامل طی دهه های اخير سبب شده تا روابط بین افراد، سازمان ها و نهادهای مختلف از بوروکراسی و قالب های تعریف شده به روابط فرد به فرد در قالب شبکه هاي مختلف تغییر کند که در آن زمان و مکان دیگر معنایی ندارد

همین موضوع به خوبی اهمیت رسانه و اتمسفر روانی پیرامونی بر موفقیت هر شرکت یا بنگاه اقتصادی را نشان می دهد. به ویژه اگر آن بنگاه در کشور در حال توسعه همچون ایران فعالیت کند که رفتارهای پوپولیستی و شبه سیاسی در آن پررنگ و بخش جدایی ناپذیر از عملکرد شرکت هاست.

در نتیجه بدیهی است در شرکت های خودروسازی که دارای ساختار شبه دولتی و سیاسی هستند، نحوه مدیریت رسانه و افکار عمومی نقش تعیین کننده و بی نظیری در تصویر عملکرد شرکت ها دارد.

از آنجا که مدیریت رسانه ها و افکار عمومی در شرکت ها از جمله خودروسازان بر عهده مدیریت روابط عمومی است لذا انتخاب هوشمند یک مدیر متخصص، باهوش و باتجربه برای اداره چنین مجموعه ای یک ضرورت و به نوعی نشان از هوش مدیرعامل است.

مدیر روابط عمومی بایستی با علم به روابط پیچیده درون صنعتی و برون صنعتی موثر بر خودروسازان و آنالیز رفتار ذی نفعان بتواند با تکیه بر تجربه کافی در امر تعامل با رسانه ها نقاط قوت شرکت را به خوبی نمایش دهد و از طرف دیگر نقاط ضعف را در نزد افکار عمومی رقیق کند. این هنر یک مدیر روابط عمومی است.

چنین مدیر روابط عمومی قاعدتا باید از خود صنعت خودرو باشد و سال ها در خودروسازی اتفاقات خوب و بد را درک کرده باشد، باید از جنس جماعت خودروسازی باشد تا زبان تعامل با رسانه ها را بفهمد باید بداند که صنعت خودرو، پادگان امنیتی نظامی نیست، باید به این درک رسیده باشد که مدیر روابط عمومی خاضع تر از دیگران و در عین حال قدرتمند از همگان است.

اینکه یک فردی به عنوان مدیر روابط عمومی از نهادهای خاص به یک مدیرعامل تازه نفس تحمیل شود که بوی امنیتی ها را می دهد، نه تنها یک موفقیت نیست بلکه در میان مدت چاه عمیقی است که مدیرعامل در آن فرو خواهد رفت. هیچگاه انتصابات سفارشی و تحمیلی منجر به موفقیت نشده است.

اینکه یک خبرنگار با نگاه و روحیه پادگانی و امنیتی روابط خودروساز را به عهده بگیرد می تواند پاشنه آشیل شرکت شود. چرا که لزوما یک خبرنگار نمی تواند روابط عمومی چی خوبی باشد آن هم یک فرد مغرور با روحیه امتیتی و پادگانی. انتخاب چنین فردی با چنین روحیه ای بزرگترین اشتباه یک مدیرعامل خودروسازی است.

اینجا صنعت خودرو است و آداب مخصوص یه خود را دارد. مسایل این صنعت را کسانی خوب درک می کنند که سال ها در روابط عمومی به عنوان خط مقدم آن فعالیت کرده اند. روحیه مدیران و رسانه ها را به خوبی می شناسند. در نتیجه با نگاه امنیتی نمی توان روابط در جامعه شبکه ای خودروسازی را مدیریت کرد بلکه نیاز به یک راه بلد کار است.

با همه این تفاسیر باید گفت برای تصحیح مسیر دیر نشده است. می توان اشتباهات را جبران کرد. می توان با انتخاب یک اصلح از نیروهای درون گروه خودروسازی که سال ها خاک روابط عمومی را خورده اند، رویکردها را تغییر داد.

منبع: خط بازار