فارغ از کارآمدی روش قرعه کشی برای فروش خودرو، یک نکته بسیار تامل برانگیز در این فرآیند وجود دارد که در ظاهر امری پسندیده و نشان از حسیاست نظام حکمرانی کشور به فساد است ولی در باطن نشان از یک واقعیت تلخ می باشد.

صنعت خودرو کشور معروف به صنعتی خصولتی بوده و با وجود اینکه عنوان می‌شود دولت کمترین سهم را در شرکت‌های بزرگ خودروسازی دارد اما مدیریت آنها همچنان با دولت است.

طمع مدیرعامل شدن در خودروسازی ایران دیگر به یک شهوت قدرت تبدیل شده و این تلخ ترین واقعیت صنعت خودرو است. مذهبی و غیرمذهبی هم نمی شناسد. اصولگرا و اصلاح طلب هم نمی شناسند. یقه آخوندی و کرواتی هم نمی شناسد. این شهوت دامن همه را گرفته است.

یکی از نمایندگان مجلس با حمایت سنگین یکی از قطعه سازان پرونده دار در سودای وزارت صمت در دولت سیزدهم است.

چند روز پیش حامیان صنعتی سید ابراهیم رئیسی در یک نشست صنعتی و حرفه ای دور هم جمع شدند که این نشست همراه با حواشی بود.

فساد در صنعت خودروسازی سطوحی و مختلفی دارد که یکی از شقوق آن مربوط به روابط بین خودروسازان و قطعه سازان است. طی چند دهه اخیر بین خودروسازان و قطعه سازان رابطه خاصی شکل گرفته به طوری که دو قطبی"قطعه ساز خودی" و "قطعه ساز غیرخودی" را ایجاد کرده است.

دولت تدبیر و امید در آخرین روزهای عمرش تصمیم گرفته تا بخشی از سهام خود در شرکت های خودروسازی را واگذار کند.

بعد از رد کلیات لایحه بودجه ۱۴۰۰ دولت درصدد اصلاح همراه با تعامل برآمده است.