سیاست «پایان‌های باز» واشنگتن در قبال بحران‌های خاورمیانه، تلاشی هدفمند برای مدیریت بحران از طریق ابهام، بی‌ثبات‌سازی و بازی با سرنوشت ملت‌هاست.
در سایه انتشار گزارش‌های متعدد از وقوع یک «سونامی دیپلماتیک» با به رسمیت شناختن کشور فلسطین و تعلیق توافق‌های اقتصادی با تل‌آویو، یک ژنرال بخش اطلاعات نظامی ارتش اشغالگر، پیش‌بینی کرد که طوفانی موسوم به «سپتامبر سیاه اسرائیلی» در راه است.
رئیس سازمان بسیج مستضعفین گفت: دشمنان در ۴ مرحله برنامه‌ریزی کرده بودند؛ ابتدا ضربه‌ای سنگین وارد کنند، سپس ناآرامی‌ها را تحریک کنند، در مرحله بعد تجزیه‌طلبان را فعال کنند و نهایتاً آمریکایی‌ها وارد میدان شوند.
نیوزویک ادعایی را درباره بازداشت دو آمریکایی در ایران مطرح کرد.
بعد از گشودن جبهه پشتیبانی از غزه، یمن به غیر از رویارویی نظامی مستقیم درگیر نبرد مخفی و پنهانی از نوع دیگر شد.
برای بررسی تعداد نفرات ارتش رژیم صهیونی و درک تأثیرات تلفات روی عملکرد این نیرو باید ساختار نیروی زمینی را شناخت، زیرا تقریباً تمام تلفات مربوط به این شاخه‌اند.
با تشدید جنایات اسرائیل در غزه موج حمایت جهانی از فلسطین اوج گرفته و بحث شناسایی رسمی کشور فلسطین دوباره مطرح شده است؛ اقدامی که در صورت اجراشدن، می‌تواند توازن سیاسی خاورمیانه را دستخوش تحولی تاریخی کند.
اعلام پذیرش کشور فلسطین از سوی فرانسه و ابراز تمایل دولت ایتالیا برای همین امر تنها در یک هفته دوباره بحث بر سر ایده دو کشوری را مطرح کرده است.
بازی خطرناکی که امروز آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تجزیه سوریه انجام می‌دهند، در راستای یک پروژه سنتی برای تجزیه کل جهان عرب قرار دارد و هریک از طرف‌های آمریکایی و اسرائیلی اهدافی را دنبال می‌کنند که بزرگترین قربانی آن ملت سوریه هستند.
آینده بدون اسرائیل، نه‌تنها پایان اشغال فلسطین، بلکه آغاز عصری جدید برای کل منطقه است. آینده‌ای بر مبنای عدالت، استقلال و همزیستی واقعی ملت‌ها.
