ناوهای هواپیمابر در جهان همچنان یکی از مهمترین شاخصهای قدرت ملی و نفوذ بینالمللی محسوب میشوند.
در سالهای گذشته، رقابت فناورانه میان کشورها به یکی از مهمترین ابعاد ژئوپولیتیک جهانی تبدیل شده است.
سرریز فناوری دفاعی به اقتصاد کشور و پر کردن خلاهای توسعه میتواند مقدمه یک جهش بزرگ در ایران باشد.
چین از یک سیستم راداری انقلابی رونمایی کرده که با استفاده از دو هواپیما، در سکوت کامل رادیویی اهداف متحرک زمینی را با وضوح بیسابقه شناسایی میکند؛ فناوریای که میتواند قواعد جنگهای مدرن را از نو بنویسد.
سال ۲۰۲۴ با اختراعاتی نظیر سامانه لیزری ضد پهپاد، تانکهای هیدروژنی بیصدا، و موشکهای هایپرسونیک شاهد تحولات شگفتانگیزی در فناوری نظامی بود؛ تحولاتی که مرزهای جنگ مدرن را بازتعریف کردند.
شاید مدت ها پس از طراحی و بکارگیری تسلیحات نظامی از وجود آنها باخبر شویم زیرا بسیاری از این پروژه ها فوق محرمانه هستند.