رازآلود، خطرناک و تعیین‌کننده؛ زنگزور فقط یک مسیر باریک نیست. مسیر دسترسی به توران، شریان انرژی و ابزار قدرت در منطقه قفقاز است.
یک طرح ترانزیتی جدید با میانجی‌گری ایالات متحده، موسوم به «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی بین‌المللی»، با امضای الهام علی‌اف و نیکول پاشینیان نقشه ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی را تغییر داده و انگیزه مشترکی برای مسکو و تهران ایجاد کرده تا در برابر آن واکنش نشان دهند.
رصد اتفاقات 5 سال گذشته در منطقه زنگزور با محوریت آمریکا پرده از اهداف شوم غرب در تاکید بر احداث واگذاری زمین ارمنستان به کنسرسیوم آمریکا پرده برمی‌دارد.
طرح دالان جعلی زنگزور یکی از ابزارهای طراحی‌شده برای ضربه زدن به همین "ایران واحد و قوی" است.
پایگاه‌های هوایی مانند سیتالچای و آشیانه‌های مخفی در نخجوان، امکان سوخت‌گیری و تعمیر جنگنده‌ها و پهپادهای رژیم صهیونیستی را فراهم می‌کنند. در صورت الحاق کریدور جعلی زنگزور به این شبکه، یک مثلث راهبردی میان ترکیه، نخجوان و جمهوری آذربایجان شکل خواهد گرفت که توانایی رژیم صهیونیستی برای اجرای عملیات از شمال ایران را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
در حالی‌که امارات با سرمایه‌گذاری‌های هدفمند در کنار ترکیه و آذربایجان تلاش دارد موازنه قفقاز را تغییر دهد، ایران نیز با فعال‌سازی ظرفیت‌های ترانزیتی و انرژی، در مسیر تثبیت جایگاه منطقه‌ای خود گام برداشته است.
مسکو از تمامیت ارضی ایران در مورد جزایر سه گانه حمایت و بر پایبندی به توافقات پیشین با تهران درباره زنگزور تاکید کرد.
یک دیپلمات و سفیر سابق گفت: باید دید جنجالی که بر سر کریدور زنگرور به پا شده واقعی و بر پایه اطلاعات درست است یا فقط افرادی خواسته یا ناخواسته به آن دامن زده‌اند.
درست است که روسیه گفته برخی کالا‌ها را از طریق ایران صادر می‌کنم، اما بهتر است ما هم از این تجربه درس بگیریم و روی یکی دو کشور به عنوان متحد حساب نکرده و با اروپا روابطمان را توسعه دهیم.
وضعیت حاکم بر منطقه و مواضع کشور‌های منطقه اجازه شکل گیری چنین کریدور را نخواهد داد.
