تهدید به بستن تنگه هرمز، یکی از اهرمهای تهدیدی مهم جمهوری اسلامی ایران در طول تاریخ پس از انقلاب بوده که در مواقع تنشهای سیاسی و تحریمی علیه ایران شدیدتر و پررنگتر مطرح شده است.
انرژی هستهای صرفا نه یک راهکار مهندسی؛ بلکه ضرورتی راهبردی است.
برای سیاستگذاران عرب خلیج فارس، که تمامی اعضا بهجز عربستان سعودی و عمان بهشدت به آب شیرینشده از خلیج فارس وابسته هستند، هرگونه حادثه در نیروگاه بوشهر همواره نگرانی عمیقی به همراه داشته است.
در صورتی که حملات آمریکا یا اسرائیل به تأسیسات هستهای یا اهداف دیگر ایران از سر گرفته شود، حوثیها ممکن است در همان زمان برای مسدود کردن بابالمندب تلاش کنند، درست همانطور که ایران تنگه هرمز را مسدود میکند.
طبق آمار موسسه کپلر، هماکنون ۳۷.۴ درصد از تجارت نفت دنیا وابسته به تنگه هرمز است.
مقامهای آمریکایی به خبرگزاری «رویترز» گفتند که ایران در ماه گذشته، مقدمات کارگذاری مین در تنگه هرمز را فراهم کرده است.
طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، بیش از 80 درصد نفت و گاز طبیعی مایع یا L.N.G که از این تنگه عبور میکند، به آسیا میرود. این امر باعث میشود کشورهایی مانند چین به ویژه مشتاق باشند که مطمئن شوند این تنگه قابل عبور باقی میماند.
بازارهای جهانی در نخستین روز کاری هفته جاری، تحت تاثیر افزایش تنشها در خاورمیانه و تجاوز اخیر آمریکا به تأسیسات صلح آمیز هستهای ایران، با نوسانات قابل توجهی همراه شدند. سرمایهگذاران در سراسر جهان با احتیاط کامل منتظر واکنش تهران هستند.
تنگه هرمز بهدلیل موقعیت استراتژیک خود و نقش حیاتی در انتقال انرژی، به عنوان شاهرگ حیاتی انرژی جهان شناخته میشود.
گمانهزنیها درباره کیفیت پاسخ به حمله آمریکا علیه زیرساختهای هستهای ایران در حالی در رسانههای منطقهای و بینالمللی ادامه دارد که تهران گزینههای متنوعی را در این حوزه پیش روی خود میبیند.