پانزده میلیون یهودی با چه روشی بر جهان تسلط دارند؟

اختلافات امروز دنیای اسلام بین امت اسلام فاصله انداخته و همین اختلافات موجب جرئت یافتن دشمنانی مثل صهیونیست‌ها برای ظلم آشکار به میلیون‌ها نفر از امت اسلامی شده است. چطور پانزده میلیون یهودی بر حداقل دو میلیارد مسلمان، بلکه کل جهان تسلط دارند؟ به دلیل اختلاف ما. اگر اختلاف را کنار بگذاریم، پیروزی همین حوالی است.
کد خبر : 98055
تاریخ انتشار :چهارشنبه 15 اسفند 1403 - 19:04
به گزارش خط بازار؛ پیش از ظهور پیامبر اکرم (ص)، قبایلی که در مکه زندگی می‌کردند با یکدیگر پیوسته در جنگ و جدال بودند. با ظهور پیامبر اکرم (ص) و تابیدن نور ایمان بر دل‌ها، تعصبات قومی و قبیله‌ای رنگ باخت و جای خود را به اسلام و ایمان داد. دیگرکسی به قوم و قبیله خود افتخار نمی‌کرد، بلکه ملاک افتخار انسان‌ها ایمان و تقوای آن‌ها شد. همین نکته باعث شد کسانی که سال‌ها با هم جنگیده بودند با یکدیگر صمیمی شوند و مانند دو برادر به هم عشق ورزند. خداوند متعال در آیه فوق مسلمانان را به یاد آن زمانی می‌اندازد که با یکدیگر دشمن بودند و به‌واسطه نعمت هدایت، با یکدیگر صمیمی و مهربان شدند و از افتادن در جهنم اختلاف و درگیری و کشت‌وکشتار نجات یافتند و بر این نکته تأکید می‌ورزد که راه رسیدن به اتحاد و انسجام امت همین نکته است: جمع‌شدن زیر پرچم قرآن و اهل‌بیت و کنار زدن همه عوامل تفرقه و اختلاف.امروز هم اگر امت اسلامی بخواهد قوی شود، باید متحد و منسجم باشد و اگر بخواهد متحد و منسجم شود، باید بر محور وحدت‌بخش قرآن و اهل‌بیت تکیه کند و از مسائل اختلافی بپرهیزد. اختلافات امروز دنیای اسلام و فاصله مسلمانان از یکدیگر ریشه در عمل‌نکردن به این آیه شریفه دارد و پرداختن به مسائل اختلافی و پررنگ‌ کردن اختلافات و توهین به مقدسات دیگر مذاهب باعث فاصله امت اسلام از یکدیگر می‌شود و همین اختلافات موجب جرئت یافتن دشمنانی مثل صهیونیست‌ها برای ظلم آشکار به میلیون‌ها نفر از امت اسلامی شده است. از نگاه قرآن، مسلمانان مانند اعضای یک پیکرند که در قبال درد و رنج یکدیگر نمی‌توانند بی‌توجه باشند.وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا
و همگى به ريسمان خدا [قرآن، و هرگونه وسيلۀ وحدت الهى]، چنگ زنيد، و پراکنده نشويد.در معناى حبل‌الله چند قول آمده است: ۱. مراد از حبل‌الله قرآن است: از ابی سعید خدرى و عبدالله و قتاده و سدى به طور مرفوع روایت شده است؛۲.مراد دین اسلام است: از ابن عباس و ابى‌زید نقل شده است؛ ۳.ائمه هستند: ابان بن تغلب از حضرت صادق (ع) نقل می‌کند که امام فرموده‌اند که ما آن حبل‌الله هستیم.بهتر است که آیه را به همه این معانى حمل کنیم و مؤید آن روایتى است که ابوسعید خدرى از پیغمبر اکرم (ص) نقل کرده است که فرمودند: ايها الناس انى قد تركت فيكم حبلين ان اخذتم بهما لن تضلوا ابدا.مى‌گوید: خدا در میان‌دل‌های شما الفت ایجاد کرد و با این تعبیر، اشاره به یک معجزه اجتماعى اسلام شده؛ زیرا اگر سابقه دشمنى و عداوت پیشین عرب را درست دقت کنیم می‌بینیم که چگونه کینه‌هاى ریشه‌دار در طول سال‌هاى متمادى در دل‌هاى آن‌ها انباشته شده بود و چگونه یک موضوع جزئى و ساده کافى بود آتش جنگ خونینى در میان آن‌ها بیفروزد؛ مخصوصاً باتوجه‌به اینکه مردم نادان و بى‌سواد و نیمه‌وحشى معمولاً افرادى لجوج و انعطاف‌ ناپذیرند و به‌آسانى حاضر به فراموش‌کردن کوچک‌ترین مسائل گذشته نیستند.
با تمام گفت‌وگوهایى که درباره اثر اعجازآمیز اتحاد در پیشرفت اهداف اجتماعى و سربلندى اجتماعات گفته شده است، مى‌توان گفت هنوز اثر واقعى آن شناخته نشده است. امروز سدهاى عظیمى در نقاط مختلف جهان برپاشده که مبدأ تولید بزرگ‌ترین نیروهاى صنعتى است و سرزمین‌هاى وسیعى را زیرپوشش آبیارى و روشنایى خود قرار داده است. اگر درست فکر کنیم، مى‌بینیم این قدرت عظیم چیزى جز نتیجه به هم پیوستن قدرت‌هاى ناچیز دانه‌هاى باران نیست و آن‌گاه به اهمیت اتحاد و کوشش‌هاى دسته‌جمعى انسان‌ها واقف مى‌شویم.اهمیت موضوع فوق (وحدت و برادرى در میان قبایل کینه‌توز عرب) از نظر دانشمندان و مورخان، حتى دانشمندان و مورخان غیرمسلمان، مخفى نمانده و همگى با اعجاب فراوان از آن یاد کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، جان دیون پورت، دانشمند معروف انگلیسى، مى‌نویسد: محمد، یک نفر عرب ساده، قبایل پراکنده کوچک و برهنه و گرسنه کشور خودش را مبدل به یک جامعه فشرده و باانضباط نمود و در میان ملل روى زمین آن‌ها را با صفات و اخلاق تازه‌اى معرفى کرد، و در کمتر از سی‌سال، این طرز و روش امپراطور قسطنطنیه را مغلوب کرد و سلاطین ایران را از بین برد. سوریه و بین‌النهرین و مصر را تسخیر کرد و دامنه فتوحاتش را از اقیانوس اطلس تا کرانه دریاى خزر و تا رود سیحون بسط داد.توماس کارل مى‌گوید: خداوند عرب را به‌وسیله اسلام از تاریکی‌ها به‌سوی روشنایی‌ها هدایت فرمود، از ملت خموش و راکدى که نه صدایى از آن مى‌آمد و نه حرکتى محسوس بود، ملتى به وجود آورد که از گمنامى به‌سوی شهرت، از سستى به‌سوی بیدارى، از پستى به‌سوی فراز، و از عجز و ناتوانى به‌سوی نیرومندى سوق داده شده، نورشان از چهارسوى جهان مى‌تابید.
از اعلان اسلام یک قرن بیشتر نگذشته بود که مسلمانان یک پا در هندوستان و پاى دیگرى در اندلس نهادند و بالاخره در همین مدت کوتاه اسلام بر نصف دنیا نورافشانى می‌کرد.نهرو، دانشمند و سیاستمدار فقید هندى، در این باره مى‌نویسد: سرگذشت عرب و داستان اینکه چگونه به‌سرعت در آسیا و اروپا و آفریقا توسعه یافتند و فرهنگ و تمدن عالى و بزرگى را به وجود آوردند یکى از شگفتی‌هاى تاریخ بشرى است. نیرو و فکر تازه‌اى که عرب‌ها را بیدار ساخت و ایشان را از اعتمادبه‌نفس و قدرت سرشار ساخت اسلام بود.

اتحاد رمز پیروزی

ملت‌ها و دولت‌ها اگر بخواهند به پیروزی و هدف‌های اسلامی به تمام ابعادش که سعادت بشر است برسند، باید اعتصام بـه حبل‌الله کنند، از اختلافات و تفرقه بپرهیزند و فرمان حق‌تعالی را وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا اطاعت نمایند. پشت‌کردن به تعالیم علیه اسلام و روی‌آوردن به غرب و شرق مسلمین را با بیش از ۲ میلیارد جمعیت و مخازن بسیار غنی تحت سیطره اجانب درآورده و شعائر و مخازن آن‌ها را به باد داده است. شما دیدید و ما هم شاهد بودیم که وحدت کلمه یک ملت شجاع، ولی ضعیف با اعتماد به اسلام و خدای تعالی موجب غلبه بر غول‌های بین‌المللی شد و دست همه استعمارگران را قطع نمود. پس مسلمین باید برای به‌دست‌آوردن استقلال و آزادی، این کلید پیروزی را به دست آورند و برای وحدت کلمه کوشش کنند. این شما سران دولت‌ها هستید که باید این فکر اسلامی را تعقیب کنید و دست از دشمنی و مخالفت با برادران خود بردارید.

تفرقه از ناحیه دشمن است

امروز در دنیای اسلام گرفتاری‌ها بسیار زیاد است. اسلام این‌همه بر وحدت و یکپارچگی مسلمین و برادری مسلمانان تأکید فرموده است؛ حتی در اعتصام به حبل‌الله، می‌توان تک‌تک به حبل‌الله اعتصام پیدا کرد، اما این را اسلام توصیه نمی‌کند؛ وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا همه با هم به حبل الهی تمسک کنید، با هم باشید. من می‌خواهم از آحاد مسلمین، مخصوصاً از علما، روشنفکران، مسئولان دولت‌ها، سیاستمداران، زبدگان، نخبگان در همه کشورها درخواست کنم که دست خائن دشمنان امت اسلامی را در این تفرقه ببینند و مشاهده کنند.این تفرقه طبیعی نیست؛ این تفرقه تحمیلی است، این تفرقه تلقینی است. مسلمانان به طور طبیعی در کنار هم می‌توانند زندگی کنند و تجربه‌ها نشان داده است که آن وقتی که وسوسه دشمن، دمدمه دشمن، خباثت دشمن وارد میدان نشده است، با هم زندگی کرده‌اند. این را ما در کشور خودمان دیده‌ایم، در عراق دیده‌ایم، در کشورهای دیگر اسلامی هم مشاهده کرده‌ایم.

اختلاف طبیعت زندگی بشر

یکی از چالش‌های اصلی زندگی ما اختلافات است. اختلافات همیشگی و اجتناب‌ناپذیرند؛ چراکه ما زندگی جمعی داریم. تا تنهاییم که مشکلی نداریم، ولی وقتی با دیگران زندگی می‌کنیم، تازه اختلافات خودشان را نشان می‌دهند. پس، اختلاف در زندگی بشر بسیار طبیعی است.اما مسئله از آنجا آغاز می‌شود که بعضی با اختلافات به شکلی غیرطبیعی برخورد می‌کنند؛ انگار اصلاً انتظارش را نداشتند. بین آقا و خانمش دعوا می‌شود، بعد افسرده می‌شوند. چرا؟ می‌گویند: من توقع نداشتم. خب، اشتباه کردی که توقع نداشتی. مگر خبر نداشتی آدم‌ها به‌صورت طبیعی اختلافاتی دارند؟ بر این‌ اساس، اختلافات از جهاتی مثبت و سازنده هستند اما از جهتی دیگر، اگر این اختلافات را مدیریت نکنیم و اجازه دهیم به اختلافات دامن زده شود، می‌تواند بزرگ‌ترین تهدید برای جامعه و آغاز بسیاری از اتفاقات عجیب‌وغریب در زندگی فردی و جمعی ما باشد. آغاز بسیاری از قتل‌ها و غارت‌ها از اختلافات فردی و جمعی است. در همان آغاز خلقت نزدیک‌ترین افراد خونی، یعنی هابیل و قابیل، سر موضوعی معنوی اختلاف پیدا کردند. قابیل کوتاه نیامد و برادرش را کشت. به نظرتان اینکه اولین سکانس زندگی انسان با اختلاف شروع می‌شود چه معنایی دارد؟ آیا این بدین معنا نیست که اگر این اختلافات مدیریت نشود می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد؟ و اگر این اختلافات مدیریت شود، می‌تواند جامعه قوی و قدرتمند ایجاد کند؟ دقت کنید که وقتی پیغمبر خواستند هجرت کنند به شهری نرفتند که همه یکدست باشند بلکه به مدینه رفتند که مرکز اختلافات قومی و قبیله‌ای بود. دو قبیله اوس و خزرج که اصالتاً یمنی بودند در اوج درگیری‌ها قرار داشتند. آخرین جنگی که بین اوس و خزرج پیش آمد جنگ بعاث بود. از طرف دیگر با یهودی‌های مدینه نیز درگیر بودند.

نقش همدلانه پیغمبر در مدینه

پیغمبر وقتی وارد مدینه شدند در نخستین گام، پیمانی بین مسلمانان و یهودیان بستند. نام این پیمان منشور مدینه بود و بندهای گوناگونی داشت و مهم‌ترین فلسفه‌اش ایجاد هم‌زبانی و تنش‌زدایی بود. اقدام بعدی این بود که پیمانی ایمانی بین اوس و خزرج و مهاجران و انصار برقرار کردند پیمان برادری‌ای که قرآن به‌صراحت از آن یاد می‌کند وَاعْتَصِمُوا بحبل الله جمیعا وَلَا تَفَرَّقُوا همگی به ریسمان خدا (قرآن و اهل بیت) چنگ زنید و پراکنده و گروه‌گروه نشوید. بعد می‌فرماید: واذکرو نعمتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وكُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا و به یادآورید نعمت خدا را بر خودتان که زمانی با یکدیگر دشمن بودید ولی خدا میان دل‌های شما پیوند دوستی برقرار کرد و در نتیجه به لطف و نعمت او با هم برادر شدید و بر لبه گودالی از آتش قرار داشتید.رسول‌الله (صلی‌الله عليه و سلم) با دو حرکت بسیار حکیمانه مدینه را یکپارچه کردند. در سال دوم هجری وقتی مقداری این وضعیت به ثبات رسید. رسول‌الله (صلی‌الله عليه و سلم) جریان جهاد و مبارزه را کلید زدند. قدرت بعد از کنارگذاشتن اختلافات، برای پیامبر شکل گرفت. با این جماعت می‌شود به جنگ با مستکبران رفت. هنر رهبر جامعه این است که این همدلی یا حداقل هم‌زبانی را ایجاد می‌کند که لازمه قدرت و برون‌رفت از غربت است.

دوقطبی کردن جامعه نقشه دشمن

دوقطبی کردن جامعه کار اساسی دشمنان ما برای شکست‌دادنمان است. فعالیت نظامی آنان فرع ماجراست اصل این اختلاف‌افکنی و چندقطبی کردن جامعه است. جامعه‌ای که دچار اختلاف شد، نیرویش تحلیل می‌رود و در جهاد خود دچار ضعف و زوال و شکست خواهد شد. صدر اسلام هم همین‌گونه بوده است. پیرمرد یهودی که کینه شدیدی از مسلمانان داشت روزی جمعی از اوس و خزرج را دید که پس از سال‌ها دشمنی بامحبت کنار هم نشسته‌اند از این صمیمیت عصبانی شد و به جوانی از یهودیان دستور داد تا نزدشان برود و خاطره جنگ‌های گذشته‌شان را زنده کند. جوان این کار را کرد و حرف‌هایش به اختلاف و درگیری میان اوس و خزرج دامن زد تا جایی که هر دو طایفه آماده جنگ شدند اما وقتی خبر به رسول خدا رسید ایشان به‌سرعت به‌سوی آنان رفتند و آن‌ها را از عواقب دشمنی و فتنه آگاه کردند. مسلمانان به خود آمدند گریه کردند و یکدیگر را در آغوش کشیدند.ائمه ما منادی وحدت جامعه بودند امیرمؤمنان فرمودند: من کسی بودم که بیشترین تلاش را برای وحدت جامعه کردم. امروزه فضای مجازی بستری برای اختلاف‌افکنی در جامعه شده است.آیا این بزرگ‌ترین گناه کبیره اجتماعی نیست که گاهی ناخواسته در جامعه به آن دامن می‌زنیم؟ اختلافات امروز دنیای اسلام بین امت اسلام فاصله انداخته و همین اختلافات موجب جرئت یافتن دشمنانی مثل صهیونیست‌ها برای ظلم آشکار به میلیون‌ها نفر از امت اسلامی شده است. چطور پانزده میلیون یهودی بر حداقل دو میلیارد مسلمان، بلکه کل جهان تسلط دارند؟ به دلیل اختلاف ما.
اگر اختلاف را کنار بگذاریم، پیروزی همین حوالی است.
منبع: فارس
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

css.php