شیر گاو؛ جرقه‌ جنگ تجاری بین هند و آمریکا

به گزارش خط بازار؛ تنش‌های تجاری بین آمریکا و هند این روزها شدت گرفته است. قرار است از اواخر این ماه، آمریکا روی بخش زیادی از کالاهای صادراتی هند تعرفه‌های ۵۰ درصدی اعمال کند. اما نکته اینجاست که این موضوع فقط مربوط به مسائل سیاسی و جغرافیایی نیست. در واقع، بحث‌های حساسی درباره کشاورزی و دامداری هم پشت پرده این ماجرا وجود دارد، به‌خصوص در بخش لبنیات که بارها و بارها باعث بروز اختلاف میان دو کشور شده است.در روز ۷ اوت، در قلب پایتخت هند، نخست‌وزیر نارندرا مودی با سخنانی آتشین اعلام کرد که کشورش هرگز حاضر نیست رفاه کشاورزان، دامداران و ماهیگیران خود را به خطر بیندازد.این سخنان پاسخی مستقیم به اعلام رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، درباره افزایش تعرفه‌ها بود. این نشان می‌دهد که دولت هند عمیقاً مصمم است از بخش لبنیات کشورش که هم نماد هویتی ملی است و هم دستاورد سیاسی بزرگی برای دولت به شمار می‌رود، حمایت کند.

انقلاب سفید؛ داستانی از رشد بدون اصلاح

داستان انقلاب سفید در هند به دهه ۱۹۷۰ برمی‌گردد، زمانی که با هدف افزایش دسترسی به شیر و بهبود تغذیه مردم، تعاونی‌های کشاورزی راه‌اندازی شدند. این تعاونی‌ها تضمین می‌کردند که شیر تولیدی کشاورزان با قیمت ثابت خریداری شود و اگر هزینه‌ها بالا رفت، به آنها پاداش داده شود.اما به جای اینکه ساختار این بخش اصلاح شود، پارسال دولت هند «انقلاب سفید ۲.۰» را آغاز کرد؛ برنامه‌ای برای افزایش خرید شیر توسط تعاونی‌ها به میزان ۵۰ درصد در پنج سال آینده. این برنامه بیشتر به رشد کمّی اهمیت می‌دهد و به بهبود کیفیت کمتر توجه می‌کند.با وجود افتخار ملی هند نسبت به این بخش، مقایسه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که بهره‌وری هر گاو در آمریکا هفت برابر بهره‌وری گاو در هند است. این موضوع شک و تردیدهایی درباره ادامه حمایت‌های شدید تعرفه‌ای به وجود می‌آورد. شاشی کومار، مدیر یک شرکت لبنیات ارگانیک، می‌گوید: «بدون این حمایت‌ها، مزارع کوچک نابود خواهند شد.»

شیر غیرگیاهی و ممنوعیت اصلاح ژنتیکی

اعتراضات آمریکایی‌ها فقط محدود به تعرفه‌ها نیست. هند واردات اکثر محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی را ممنوع کرده است (به جز پنبه) و همچنین قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای واردات لبنیات وضع کرده که این محصولات باید از گاوهایی تهیه شوند که با مواد حیوانی مثل پودر استخوان تغذیه نشده‌اند. این موضوع در هند با نام «شیر غیرگیاهی» شناخته می‌شود.این قانون که از سال ۲۰۰۳ وضع شده، در واکنش به بحران «جنون گاو» در اروپا به وجود آمد. اما امروز، بسیاری این قوانین را به عنوان مانعی غیرتعرفه‌ای با پس‌زمینه‌های قومی و مذهبی می‌بینند.

مقاومت در برابر اصلاحات

کشاورزان هند در سال‌های اخیر دو بار تلاش‌های بزرگ اصلاحی را ناکام گذاشته‌اند. یکی از مهم‌ترین این موارد، اعتراضات سال ۲۰۲۱ بود که مودی، نخست وزیر هند را وادار کرد سه قانون آزادسازی بازارهای کشاورزی را لغو کند.مجله اکونومیست معتقد است که تلاش ترامپ برای اعمال تغییرات از طریق فشارهای تجاری احتمالا به همان سرنوشت دچار خواهد شد.هیمانشو، استاد دانشگاه جواهر لعل نهرو، این‌گونه توضیح می‌دهد: «مودی و ترامپ هر دو خود را حامی کشاورزان می‌دانند، اما کشاورزان این دو کشور کاملاً متفاوت‌اند.» همین تفاوت، هرگونه تلاش برای نزدیکی تجاری را به چالشی دشوار تبدیل می‌کند.

هند برای حمایت از صنعت لبنیات خود تعرفه‌های سنگینی بین ۳۰ تا ۶۰ درصد روی واردات محصولات لبنی اعمال می‌کند و علاوه بر آن، محدودیت‌های غیرتعرفه‌ای پیچیده‌ای مانند ممنوعیت واردات شیر از گاوهایی که با خوراک‌های حیوانی تغذیه شده‌اند دارد. این سیاست‌ها، به ویژه در برابر آمریکا که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان لبنیات جهان است، چالشی بزرگ محسوب می‌شوند. تعرفه ۵۰ درصدی آمریکا بر صادرات هند، بخشی از یک جنگ تجاری گسترده‌تر است و در واکنش به حمایت‌های گسترده هند از بخش لبنیات به‌عنوان یکی از حساس‌ترین و مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی این کشور اعمال شده است. به همین دلیل، اگرچه اختلافات تجاری تنها محدود به لبنیات نیست، اما این بخش به نماد اصلی منازعه تبدیل و باعث تشدید تنش‌ها بین دو کشور شده است.