با سفارش چه کسی یک پارک شهری به خودروسازی مامور شد؟

به گزارش خط بازار؛ سایه شوم مدیریت شبه دولتی، سیاسی و امنیتی بر سر خودروسازی هر روز مصیبت جدیدی را برای جاده مخصوص به همراه دارد. مصیبت هایی که منشا آن لابی های سیاسی و زدوبندهای پشت پرده برای تامین منافع عده ای خاص است.

یک روز سخنگوی نهاد امنیتی در هیات مدیره خودروسازی جولان می دهد و روز دیگر بازنشسته نظامی در سواحل خلیج فارس و آسیای شرقی اسماعیل پروری می کند. یک روز یک تهرانی همه کاره کرج می شود و روز دیگر مدیر تازه به دوران رسیده ملت برای دوستان و آشنایان خود حکم مدیرعاملی می گیرد.

به گواه آمار نتیجه این مصیبت ها، مونتاژکاری بی کیفیت آن هم به دست مدیرانی است که تمام تلاش شان این است عزیز دل سیاسیون باشند و نه محبوب مردم. به همین خاطر است خودروسازان هیچ گاه جرات رویایی با مردم را ندارند ولی در عوض هر روز یک مقام سیاسی و امنیتی را به راهروهای تولید دعوت می کنند.

به گواه آمار نتیجه این لابی ها، زیان انباشته چند ده هزار میلیاردی است که هر سال مدیران عامل با افتخار در مجمع آن را اعلام می کنند و در کسوت مدیریت ابقا می شوند. اتفاقی که در کمتر جای دنیا می افتد. انگار نه انگار دارایی سهامدار، حق الناس است و باید در قبال آن مسئول بود.

به گواه آمار نتیجه این سیاسی کاری ها، توقف صدها خودرو تجاری در تعمیرگاه ها است. این چه پیمان و توافق پشت پرده بین سیاسیون است که خدمات شهری را بازیچه دست عده ای غیرمتخصص می کنند و با آبروی خودروسازی و نظام بازی می کنند. نظارتی ها کجا نشسته اند وقتی یک مامور پارک شهری بعد از آنکه با استعلام منفی به عنوان سرپرست به جای خودرو کاری، قالی باقی می کرد، همچنان در جاده مخصوص محور و امین خودرو باقی مانده است.

آیا با وجود چنین مصیبت ها و سیاسی کاری هایی می توان به بهبود خودروسازی امیدوار بود؟ آیا اساسا کسی به فکر آینده خودروسازی است؟ قطعا پاسخ منفی است چرا که اگر مثبت بود، خودروسازی بایستی طبق قانون و عرف به دست سهامداران اصلی که مالکان اصلی آن می باشند، اداره می شد و نه عده ای پارک ملتی.

منبع: خط بازار