چشم‌انداز استفاده از هیدروژن سبز در جهان

به گزارش خط بازار، بشر در حال گذار از سوخت‌های فسیلی کربنی به سمت سوخت‌های عاری از کربن، و سوخت‌هایی است که در ساختار خودشان کربن ندارند و در نتیجه در تبدیل‌شان به عامل نهایی انرژی یا [در] فرایند سوختن، گازهای کربنی را انتشار نمی‌دهند، که می‌دانیم این گازهای کربنی از عوامل اصلی گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی هستند.

از مهم‌ترین این سوخت‌های عاری از کربن، هیدروژن است که در ساختار خودش کربن ندارد. هیدروژن از چند جنبه خیلی قابل توجه است و اهمیت دارد: یکی این که چگالی بالای انرژی دارد؛ به این معنی که می‌توان در واحد جرمش انرژی خیلی بالایی، حدود دو یا سه برابر سوخت‌های فسیلی متداول مثل بنزین و گازوئیل از آن استحصال کرد.

در عین حال هیدروژن در توسعه شبکه برق تجدیدپذیر، مثل برقی که از انرژی بادی و خورشیدی گرفته می‌شود، می‌تواند به عنوان ذخیره‌ساز آن برق نقش خیلی خوب و مهمی ایفا کند؛ همچنین، در کنترل نوسانات برق تجدیدپذیر نقش دارد چون می‌دانیم انرژی بادی و خورشیدی در طول شبانه روز نوسانات دارند.

یک مسئله دیگر هم که برای هیدروژن مطرح است، این است که در بخش‌های مختلف مصارف زیادی دارد. در بخش برق، می‌تواند تبدیل به برق شود، برای گرمایش مورد استفاده قرار گیرد، در پتروشیمی‌ها، و در صنایع و فرآیندهای شیمیایی. اما بسته به تولید و منبعی که هیدروژن را از آن می‌گیریم و فرآیندی که هیدروژن تولید می‌شود، هیدروژن نامگذاری‌های مختلفی دارد.

هیدروژن سبز، هیدروژنی است که از منابع تجدیدپذیر استحصال می‌شود. می‌دانیم که هیدروژن به صورت خالص در اتمسفر وجود ندارد و ما باید آن را از منابع حاوی هیدروژن بگیریم، که آن منابع می‌تواند فسیلی، یا منابع تجدیدپذیر باشند مثل آب و زیست-توده. هیدروژنی که از این منابع تجدیدپذیر باشد و فرایند تولید و خالص‌سازی آن فرایندی باشد که آلودگی کربنی خیلی کمتری نسبت به هیدروژنِ گرفته شده از سوخت‌های فسیلی داشته باشد، آن را هیدروژن سبز می‌نامند که خیلی از کشورها به دنبالش هستند و برایش نقشه راه ارائه داده‌اند.

منبع: خط بازار