چرا ژاپني ها اينقدر به ربات ها اعتماد دارند؟

به گزارش خط بازار، این ربات چهره‌ای آرام و ظاهری خنثی دارد، نه پیر است و نه جوان، نه زن است و نه مرد. فراتر از پوست واقع‌بینانه که سر و قسمت بالاتنه آن را می‌پوشاند، با لوله‌ها و ماشین آلاتی که در معرض دید قرار دارند، ناتمام و صنعتی به نظر می‌رسد. اما میندار از لحاظ فلسفی کاملا پیچیده است و درباره یک متن غامض بودایی به نام قلب سوترا سخن می‌گوید.

اگر مجبور باشید که حدس بزنید کجا می‌توانید این راهب رباتیک را پیدا کنید، شاید فقط یک حدس لازم داشته باشید تا نتیجه بگیرید که این ربات در ژاپن، در معبد زیبای کودایی-جی در کیوتو قرار دارد.

مدت‌هاست که ژاپن به عنوان کشوری شناخته می‌شود که با شور و اشتیاقی بیش از دیگر ملت‌ها ربات‌های انسان‌نما می‌سازد و با آنها ارتباط برقرار می‌کند.

برخی از ناظران جامعه ژاپن می‌گویند که مذهب بومی این کشور، شینتو، علاقه به ربات‌ها را توضیح می‌دهد.

شینتو شکلی از جان‌باوری است که نه تنها به انسان‌، بلکه به حیوانات، عوارض طبیعی مانند کوه‌، و حتی اجسام کوچکی مانند مداد، روح یا آنچه در شینتو کامی می‌نامند نسبت می‌دهد.

بونگن اوی، راهب یک معبد بودایی که برای سگ‌های رباتیک مراسم ترحیم برگزار می‌کند، می‌گوید که “همه چیزها کمی روح دارند. “

بر اساس این دیدگاه، تمایز قطعی میان انسان‌ها، جانوران و اجسام وجود ندارد و بنابراین چندان عجیب نیست که یک ربات رفتارهای انسان‌گونه نشان دهد. ربات صرفا نوع خاصی از کامی (روح) خود را نمایش می‌دهد.

کوهی اوگاوا، طراح ارشد میندار، می‌گوید: “ما ژاپنی‌ها همیشه می‌توانیم خدایی را درون یک شیء ببینیم.”

جان‌باوری ژاپن در تقابل با سنت‌های فلسفی غربی قرار دارد.

یونانیان باستان شکلی از جان‌باوری داشتند به این صورت که در مکان‌های طبیعی مانند نهر آب، روح می‌دیدند. اما روح و ذهن انسان از نظر آنها به طور متمایزی جدا و فراتر از بقیه طبیعت بود.

ادیان ابراهیمی هم انسان را به عنوان بزرگترین آفرینش خداوند، تنها ظروف حاوی روح جاودان، در جایگاهی رفیع قرار می‌دهند.

بنی‌اسرائیل نیز در دوران باستان تحت هشدار شدید در مورد خاص شمردن بیش از اندازه اشیا قرار داشتند، مبادا که به دام بت‌پرستی بیفتند؛ شکلی از الحاد که صریحا از سوی ده فرمان منع شده است.

برخی از شاخه‌های اسلام به ویژه از بت‌پرستی بیزار هستند و حتی ترسیم تصاویر انسان و حیوان را منع می‌کنند.

با طبیعت در نیفتید

بنابر دیدگاه سنتی غربی، ماشینی که شبیه یک انسان رفتار کند مرزهای طبیعی را نقض می‌کند و به طور خطرناکی به مقدسات بی‌حرمتی می‌کند.

کریستوفر سیمونز، استاد مطالعات فرهنگی تطبیقی در دانشگاه بین‌المللی مسیحی در توکیو، می‌گوید که این تحذیر اخلاقی در افسانه‌های مدرن درباره فناوری مانند فرانکنشتاین به وضوح نمایان می‌شود که بیشتر پیام‌های اخلاقی خود را از انجیل می‌گیرد. او می‌گوید: “دکتر فرانکشتاین یک حیات دیگر در یک هیولا می‌آفریند. مانند آن است که انسان از میوه درخت دانش در بهشت بخورد. این گناه اولیه است که ما به پیامد آن مجازات می‌شویم. “

منبع: خط بازار