هزینه 20 میلیارد تومانی “کروز” برای تست کرونا کارکنان

با شیوع ویروس مرگبار کرونا در کشور از اواخر بهمن 98، صنایع خودرو و قطعه نیز درگیر این ابربحران جهانی شدند و هرچند ابتدا آمادگی مقابله با آن در این صنایع کم بود، اما رفته رفته دژ آنها در برابر هجوم این مهاجم شوم قوی تر شد. نمونه بارز اقدامات انجام شده در صنایع کشور برای مقابله با کرونا، هلدینگ کروز یکی از دو قطعه ساز اصلی و بزرگ ایران است.

طبق اطلاعاتی که مسوولان گروه صنعتی کروز ارائه کرده اند، این شرکت برای مقابله با ویروس کرونا تا به امروز نزدیک به 20 میلیارد تومان هزینه کرده است. هزینه موردنظر صرف تست گیری از 12 هزار نیروی انسانی کروز و همچنین تامین اقلام موردنیاز برای کنترل کرونا در خطوط تولید و واحدهای ستادی شده است.

طبق توصیه مقامات بهداشتی، برای جلوگیری از ابتلا به کرونا، اقدامات زیادی باید صورت گیرد، که از جمله آنها فاصله گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک، تست گیری مداوم جهت شناسایی زودهنگام بیماران و قرنطینه آنها و همچنین ضد عفونی کردن سطوح و دست ها را می توان نام برد.

رعایت این موارد طبعا هزینه سنگینی را روی دوش شرکت ها گذاشته، از جمله کروز که 20 میلیارد تومان فقط تا به امروز صرف این کار کرده است. شاید برای شرکتی در قد و قامت کروز، 20 میلیارد تومان چندان هم عدد بزرگی نباشد، اما مسئله اینجاست که اولا این پول حکم هزینه ای اضافی را دارد و ثانیا در شرایطی نامناسب مالی به کروز و امثال کروز تحمیل شده است.

اقتصاد ایران از حدودا سه سال پیش گرفتار موج سنگین تحریم های آمریکا شده و صنایع مختلف از جمله خودروسازی و قطعه سازی را هم گرفتار کرده است. تحریم خود به تنهایی بلاهای سنگینی بر سر شرکت هایی مانند کروز آورد و سبب شد با مشکلات مالی مواجه شوند.

در کنار تحریم، تاخیر در دریافت مطالبات از خودروسازان نیز دیگر چالش کروز در این سال ها بوده که بر مشکلات مالی ناشی از تحریم دامن زده است. در این گیر و دار، کرونا نیز از راه رسید و هزینه ای دیگر بر دوش کروز گذاشت، هزینه ای که 20 میلیارد تومان صرف شده برای تست گیری و تهیه اقلام بهداشتی، یک فقره آن است.

کرونا 14 ماهی می شود که رسما سایه شومش بر سر کشور افتاده و در حال حاضر موج چهارم و سهمگین تر از قبل آن، همه را گرفتار کرده است. برای کارگاه های کوچک با نیروی انسانی کم، کرونا دردسرهای کمتری داشته، اما برای شرکتی در قد و قامت کروز با آن همه نیروی انسانی و خطوط تولید مختلف، تبعات آن زیاد بوده است.

در دوران کرونا بسیاری از شرکت ها از حربه دورکار استفاده کردند و کروز هم از این قائده مستثنی نبوده، اما برای کارگران خطوط تولید این شرکت، دورکاری چندان معنایی ندارد. ذات تولید چندان با دورکاری سازگار نیست، از همین رو کروزی ها مجبور شده اند تحرکات دیگری را در کنار دورکاری نیروهای خود (به خصوص در بخش های ستادی)، بابت مقابله با کرونا انجام دهند، از جمله تست گیری های مداوم. انجام تست های به اصطلاح PCR، به کروز کمک کرده تا خطوط تولید خود را تا حدی از هجوم ویروس کرونا در امان نگه دارد، زیرا هرچه بیماران کرونایی زودتر شناسایی و از جمع دور شوند، چرخه انتقال نیز کندتر و افراد کمتری مبتلا خواهند شد.

 در کنار انجام تست های PCR، تامین اقلام شوینده و ضد عفونی نیز به عنوان دیگر راهکار مقابله با کرونا، هزینه روی دست کروز گذاشته است. به نظر می رسد اگر تحریم نبود و مطالبات کروز از خودروسازان نیز سر وقت پرداخت می شد، هزینه های مقابله با کرونا خیلی به چشم نمی آمد، اما در این شرایط، 20 میلیارد کم پولی نیست.