به دلیل سهامدار بودن دولت در خودروسازی و اعمال نظر در انتصابات کلان آنان، انتظار می رود مدیرانی در این شرکت ها عنان امور را در دست بگیرند که حداقل ها را دارا باشند.
به گزارش خط بازار؛ شرکت های دولتی و نیمه دولتی به نوعی نماینده نظام جمهوری اسلامی در پیشبرد اهداف عالی کشور هستند. به بیان دیگر به دلیل سهامدار بودن دولت در خودروسازی و اعمال نظر در انتصابات کلان آنان، انتظار می رود مدیرانی در این شرکت ها عنان امور را در دست بگیرند که حداقل ها را دارا باشند.
مقام معظم رهبری در خصوص انتصاب یک مدیر در جمهوری اسلامی می فرمایند: یک مدیر نباید:
- ضعیف، بیحال و ناامید نباشد.
- سرگرم اختلافات داخل کشور نشود.
- دارای انگیزهاى جز خدمت به کشور نباشد.
- به دنبال جمع ثروت برای خود نباشد.
- تنبل، بیحال و سهلانگار نباشد.
- در دستگاه تحت مدیریتاش فساد نفوذ نکند.
حال با چنین معیارهایی آیا مدیران خودروسازی این گونه هستند؟ آیا مدیری که حواشی عملکرد خود، خانواده و اطرافیان ش هر چند روز یک بار در حال رونمایی است، همان مدیر مطلوب جمهوری اسلامی است؟
دستگاه های نظارتی و اطلاعاتی در خصوص انتصاب چنین مدیرانی چه نظری دارند؟ آیا ساکنان پارک ملت که مدعی عقل کل بودن هستند، با کدام ادله و منطقی حکم به انتصاب چنین افرادی داده اند؟ پای منافع چه کسانی مطرح است که تهرانی ها به جای کرجی ها تصمیم می گیرند؟ مگر خودروسازی سهامدار ندارد که هنرمندانه دامادها پست بگیرند؟ مگر خودروسازی بی صاحب شده که باندهای متخلف انتصابات را مهندسی کنند تا شکم برخی خواص فربه شود و اشک شان در نیاید؟
اگر ملاک دین و شرع است؛ اگر ملاک عرف و حق است؛ خودروسازی باید توسط سهامداران واقعی اداره شود و نه کسی دیگر.
منبع: خط بازار
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 18 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 18