ماجرای خرید دناپلاس و سوزوکی برای نمایندگان مجلس

به گزارش خط بازار؛ احمد امیرآبادی فراهانی عضو هیات رییسه مجلس  فضای عمومی مجلس نسبت به مذاکرات را خوب توصیف کرد و گفت: برجام و مساله مذاکرات برای حل مشکلات اقتصادی مردم است پس هر مذاکره‌ای که با حفظ حقوق، شأن و اقتدار ملت ایران به حل مشکلات اقتصادی منتج شود، مورد تایید نمایندگان مجلس است؛ ما کاری به شرق، غرب و آمریکا نداریم و فقط حقوق ملت برایمان مهم است.

در ادامه بخش‌هایی از این گفت‌وگو را می‌خوانید.

راهکار مجلس در بودجه ۱۴۰۱ واردات خودرو برای رقابتی کردن بازار بود اما آیا این راهکار به تنهایی برای بهبود وضعیت صنعت خودروسازی و داشتن حق طبیعی خودروی با کیفیت برای مردم کافی است؟

برای بررسی کیفیت خودرو باید به زنجیره تولید آن نگاه کرد؛ بخشی از تولید خودرو به فولاد و ورق وابسته است و همین امر نشان از اهمیت ارزیابی کیفیت و قیمت فولاد دارد. بخشی هم مربوط به موتور و مباحثی مانند شیشه است پس باید در بررسی وضعیت خودرو و کیفیت آن به تمامی این عوامل توجه کرد.

در همین راستا چندی پیش به آقای رییسی گفتم که نباید دولت زلف سهام ۱۳ درصد خود در ایران خودرو و سایپا را به سهام دیگران ببندد؛ به ایشان گفتم که اجازه ندهید هزینه های ایران خودرو و سایپا به دولت تحمیل شود؛ البته ما در هیأت واگذاری در وزارت اقتصاد، واگذاری فعالیت‌ها و بنگاه‌های دولتی را به بخش غیردولتی تصویب کردیم و باید سهام دولت در ایران خودرو و سایپا واگذار شود، سازمان خصوصی سازی نیز مکلف به واگذاری سهام دولت شد، اما نبود رقابت سالم در کشور و اجازه ندادن به شرکت‌های خودروسازی برای تعیین قیمت ها به صورت آزاد، باعث این وضعیت شده است.

مثلا شرکت‌های خودروسازی ایران خودرو و سایپا می‌گویند که هزینه تمام شده تولید پژوپارس ۵۰۰ میلیون تومان است؛ می‌گوییم آن‌ها مجوز عرضه پژوپارس با همین قیمت را در بازار داشته باشند منتها مجوز واردات به سایر شرکت‌های خودروسازی دنیا به ایران هم داده شود چون اصلا راضی نیستیم که آقایان در ایران خودرو و ساپیا ضرر بدهند. آن‌ها هم باید بتوانند خودروهایشان را به قیمت آزاد بفروشند اما اجازه واردات سایر خودروهای تولیدی دنیا هم داده شود و آن ها هم از بازار ایران استفاده کنند و مردم حق انتخاب داشته باشند. اصلا آن شرکت‌های خودروسازی وارد کشور شوند که با ملت ایران مشکل ندارند. راضی به ضرر آقایان در ایران خودرو و سایپا نیستیم، ‌ آن‌ها هم باید بتوانند خودروهایشان را به قیمت آزاد بفروشند به شرطی که اجازه واردات به سایر خودروهای خارجی داده شده و مردم حق انتخاب داشته باشند.

آیا این حرف شما را به عنوان راهکار مجادله‌ای تلقی شود یا اینکه یک راهی برای حل مشکل می‌دانید؟

این یک راه حل است؛ ما براساس ادعای شرکت‌های خودروسازی داخلی تصمیم گیری می‌کنیم. آن‌ها می‌گویند دست ما را نبسته و آزاد بگذارید، در این شرایط ما از فولکس واگن هم جلو می‌زنیم، اجازه دهید ما ضرر نکنیم و از تکنولوژی‌های روز استفاده کرده و محصول‌مان را به قیمت روز عرضه کنیم و در این صورت ما از شرکت‌های خودروساز خارجی هم بهتر می‌شویم چون چنین توانی داریم. ما هم می‌گوییم بسم الله. اما نمی‌گذاریم ضمن داشتن انحصار، خودروهای‌تان را به قیمت آزاد بفروشید بعد هم مردم هزینه‌های مدیریتی شما را پرداخت کنند.

مردم با واردات خودرو حق انتخاب خواهند داشت؛ شاید مردم در روزهای اول فولکس واگن را انتخاب کنند اما ممکن است بعد از چند وقت به این نتیجه برسند که کیفیت خودروهای ایران خودرو بهتر شده و آن را انتخاب کنند. هیچ اشکالی ندارد چون بازار رقابتی است.

موضوع دیگر به شفافیت آرای نمایندگان بر می‌گردد؛ مجلس یازدهم وارد سومین سال فعالیتش شده و همچنان عده‌ای مطالبه شفافیت را بیان می‌کنند، مطالبه‌ای که مجلس در پاسخ به آن طرح شفافیت قوای سه گانه را به تصویب رساند و در آن درگاهی به نام پارلمان مجازی پیش بینی کرد. چقدر این سایت می‌تواند توقع مردم درباره شفافیت آرای نمایندگان را برآورده کند؟

در حال حاضر منتشر شدن آرای نمایندگان در پارلمان مجازی اختیاری است. برخی از نمایندگان اجازه‌ای به انفورماتیک مجلس داده‌اند تا رأی‌هایشان را در پارلمان مجازی اعلام کنند و این کار صورت می‌گیرد. البته با قانونی‌شدن طرح شفافیت قوای سه گانه همه نمایندگان ملزم به اعلام رأی‌شان خواهند شد منتها شروطی هم دارد از جمله اینکه آرای مهم همچون آرای برجام و معاهدات بین‌المللی منتشر شده و آرای مربوط به اشخاص همچون انتخابات هیأت رئیسه و انتخابات‌های داخلی مجلس منتشر نمی‌شود.

علاوه بر موضوع شفافیت، از ابتدای مجلس یازدهم حواشی حول مجلس به وجود آمده است. برخی معتقدند بخشی از علت به وجود آمدن چنین حواشی به عملکرد برخی از نمایندگان همچون ارائه برخی طرح‌ها بر می‌گردد. چقدر با این موضوع موافقید؟

برخی از همکاران در ابتدای مجلس یازدهم تجربه کافی در امور تقنینی و قانون‌گذاری نداشتند و به همین دلیل برخی حاشیه ها ایجاد شد، در صورتی که چنین اتفاقاتی در ادوار قبلی مجلس هم رخ می‌داد؛ مگر در مجالس نهم و دهم به نمایندگان خودروهای پژو پارس و سوزوکی ندادند پس چرا هیچ فردی حاشیه سازی نکرد؟ در مجلس دهم ماشین پارس به عنوان ماشین نمایندگی و سوزوکی به عنوان خودروی مازاد دراختیار نمایندگان قرار گرفت.

در موضوع خرید خودرو برای نمایندگان مجلس یازدهم، قرار بود ماشین پارس خریداری شود اما اعلام شد که تولید خودروی پارس اتوماتیک متوقف شده است، پس دو پیشنهاد را مطرح کردند؛ خودروی دنا پلاس بدهند یا اینکه مجلس برای تولید ماشین تارا صبر کند. همان زمان درباره نحوه واگذاری دناپلاس به نمایندگان نیز بحث شد؛ یک نظر این بود که دناپلاس با سند به نام مجلس در اختیار نمایندگان قرار داده شود و ماهیانه قسط آن از حقوق نمایندگان کم شود، همچنین نماینده حق فروش نداشته و باید همه هزینه‌های خودرو را هم بدهد. نظر دیگر این بود که خودرو با راننده در اختیار نماینده قرار گرفته و هزینه خرید و تعمیرات آن بر عهده مجلس باشد. بر اساس محاسبات صورت گرفته با شیوه دوم چند صد میلیارد به ضرر مجلس تمام می شد و در نهایت بعد از چهار سال ماشین مستهلک روی دست مجلس می ماند که به ضرر بیت‌المال بود.

پس ما رویکرد اول را انجام دادیم که به نفع بیت‌المال بود؛ ماشینی را خریداری کرده تا نماینده به صورت ماهیانه اقساط آن را پرداخت ‌کند، حق خرید و فروش هم نداشته و تمام هزینه‌های خودرو هم با خود نماینده باشد. وقتی که وزرا برای انجام کارهایشان چندین ماشین و راننده در اختیار دارند آیا نباید حداقل شرایط برای یک نماینده برای انجام کارهای مردم در حوزه انتخابیه شان فراهم شود؟ دنا پلاس تنها بهانه‌ای برای زدن مجلس بود. در مجلس دهم ماشین پارس به عنوان ماشین نمایندگی و سوزوکی به عنوان خودروی مازاد در اختیار نماینگان قرار گرفت؛ در مجلس یازدهم دنا پلاس تنها بهانه ای برای زدن مجلس بود.

موضوع دیگر درباره پرداخت ودیعه مسکن به نمایندگان بود. در ابتدای هر دوره، مجلس مبلغی به نمایندگان برای اجاره خانه در تهران پرداخت می‌کند که این میزان در سال اول مجلس یازدهم ۲۰۰ میلیون تومان به عنوان ودیعه مسکن بود که این پول هم به صورت ماهیانه از حقوق نماینده کم می‌شود. این پول حقوق نبوده و یک وام است. ممکن است بگویند کارمندان هم به اجبار از شهرستان به تهران منتقل می شوند اما به همین کارمند، مدیرکل و مسوول خانه سازمانی داده می‌شود در صورتی که چنین امکاناتی برای نمایندگان وجود ندارد. همین الان ما نماینده‌ای داریم که می‌گوید صاحبخانه او اجاره را دو برابر کرده و برای پرداخت اجاره و ودیعه مسکن با مشکل مواجه شده است.

موضوع دیگر در ارائه طرح‌ها است. هر نماینده به موجب قانون اختیار تهیه و ارائه طرحی را دارد اما تا وقتی آن طرح به قانون تبدیل نشده، اساسا قابل بحث نیست. هر نماینده پاسخگوی رفتار خودش است و این با شرایط دولت فرق می‌کند که رئیس جمهور باید پاسخگوی اعمال وزیرش باشد چون توانایی برکناری وزیرش را دارد اما آقای قالیباف به عنوان رئیس مجلس که نمی‌تواند نماینده‌ای را برکنار کند. نماینده آزاد است و باید نسبت به رفتار و عملکرد خود پاسخگو باشد.

براساس تجربه من در نمایندگی و با توجه به دوره‌های قبلی، اعلام می کنم که مجلس یازدهم مجلس بسیار سالمی است. ما در مجلس نمایندگانی داریم که در نامه‌ای به هیأت رییسه خواسته اند که حقوق آنها افزایش پیدا نکند، وضعیتی که در دوره‌های قبل شاهد نبودیم. یا نماینده‌ای را داریم که در نامه‌ای از هیأت رئیسه خواسته از حقوقش پول ناهار یا استفاده‌های دیگر را کم کنند. یا اینکه در این دوره تعداد متقاضیان سفرهای خارجی بسیار کم است.

مجلس یازدهم، مجلس خوبی است اما ایرادش این است که تعداد زیادی از نمایندگان دوره اولی هستند و تجربه کمی دارند. اگر اکثریت نمایندگان مجلس فعلی برای دوره بعدی مجلس نیز رأی آورند، بهترین مجلس بعد از انقلاب را تشکیل خواهند داد که این موضوع به روحیه کاری و جهادی این نمایندگان بازمی گردد.

منبع: همشهری آنلاین