دیشب، ایمان نقطه قوت ما در صدا و سیما بود

پیمان جبلی؛ فرمانده حضور دارداما شاید مهم‌ترین لحظه شب گذشته، لحظه‌ای بود که پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما، در دل ماجرا و در محل استودیو حاضر شد. فرمانده‌ای که خودش حضور داشت؛ این تصمیم از منظر رسانه‌ای، دارای بار معنایی چندلایه است:پیام درون‌سازمانی: حضور جبلی، کارکنان را در وضعیت روانی بحرانی، از انزوا خارج کرد و به آن‌ها این پیام را داد که مدیریت در کنار آن‌هاست. پیام برون‌سازمانی: حضور مدیر ارشد رسانه در قاب تصویر، خود تبدیل به یک روایت شد. جبلی، بدون سخن گفتن، گفت: «ما هستیم. ما می‌مانیم. ما روایت می‌کنیم.» این عمل، یک نمونه عملی از سیاست رسانه‌ای در مقام کنش‌گری بود، نه صرفاً سیاست در مقام اعلام موضع، دشمن که هدفش تحقیر سازمان رسانه‎‌ای کشور و خارج کردن خبرنگاران از مقابل دوربین بود؛ ریاست سازمان صدا و سیما را هم مقابل دوربین دید تا از عملیات شب گذشته چیزی جز خرابی ساختمان عایدش نشده باشد. جبلی رفتاری را تکرار کرد که شروعش از ابتدای انقلاب و دفاع مقدس بود و حالا به مدیران انقلاب اسلامی رسیده است؛ او نه‌تنها از بالا هدایت نکرد، بلکه به‌صورت مستقیم وارد میدان شد، در همان استدیو نشست، مصاحبه کرد و آنقدر آرام بود که انگار یک روز معمولی را تجربه می‌کند.

پویا هم مقاومت کردشبکه پویا شاید در این شرایط نقش مهمی در مدیریت جنگ رسانه‌ای نداشته باشد؛ اما مهم‌ترین شبکه در مسیر مدیریت بحران کشور است.برنامه در حال پخش با حضور نقال و دو مجری با مخاطب کودک ناگهان با صدای مهیب روبه‌رو می‌شود؛ مرشد میرزاعلی نقال برنامه ناگهان با واکنش ناخودآگاه برمی‌گردد اما مجری برنامه بی توجه می‌گوید «ادامه ادامه» گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است.برنامه بعد از چند دقیقه تمام می‌شود؛ کودکان هم چیزی متوجه نشدند.

شب گذشته، ایمان نقطه قوت ما بوددر رسانه‌های بزرگ دنیا، بارها چنین موقعیت‌هایی رقم خورده است و هر بار دستاویزی شده برای تمسخر. شب گذشته نیز برای رسانه ملی ایران، فرصتی بود برای بازتعریف جایگاه خود: رسانه‌ای که بتواند در دل حمله ایمانش را حفظ کرد و ایستاد تا وجه تمایز خود با دیگر رسانه‌ها را نشان دهد.