«ترین»های خودروسازی؛ از گل ترین تا تحمیلی ترین

به گزارش خط بازار؛ در جاده مخصوص هیچ چیز سر جای خود قرار ندارد. نه خودروساز، نه سهامدار، نه ناظر، نه سیاست گذار و نه متخصص.

در این صنعت همه در تلاش برای استفاده بهینه از امکانات در جهت منافع خود هستند و نه منافع ملی و توسعه صنعت. به همین خاطر است که هر روز شاهد اتفاقات عجیب و غریبی در این صنعت هستیم: از انتصابات خاص تا تصمیمات ناب. بخشی از نتایج این اتفاقات سبب شده تا «ترین» های متعددی در جاده مخصوص پدید بیاید.

بی ترکیب ترین: هیئت مدیره ای که چند هفته است که برگزار نمی شود.

مطیع ترین: بله قربان گوی خدادادی که همچنان منفعل، سنتی و شبه دولتی است.

دامادترین: مدیری که با نشان پدرزن همچون ستاره در آسمان خودروسازی درخشیده است.

گل ترین: کسی که بدون اجازه رئیس آب هم نمی خورد چه برسد تولید.

بی خبرترین: مجری عوامل بالادستی ها که خود در بی خبری است.

بی اختیارترین: رئیسی که در آخرین روزهای مدیریت خود به سر می برد.

تحمیلی ترین: سلطانی که از جنس دولت است نه بخش خصوصی.

ناسازترین: مدیری که توان تعامل با هیچ کس را ندارد.

یدکی ترین: مدیر باکیفیتی که در نیمه اول کاری خود اولین کارت زرد را دریافت کرد.

خسروترین: کسی که با کارت تردد در خودروسازی خبررسانی می کند.

مالک ترین: تامین کننده ای که به فکر تغییر در صدر خودروسازی است.

زرنگ ترین: پرونده داری که در حال یارگیری و سبقت از جنتلمن بزرگ است.

ناراحت ترین: مسافری که پنبه آش در تپه های پیکانشهر زده شد.

کرجی ترین: لابی منی که در توهم قدرت در حال فروغ مجدد است.

بزرگ ترین: شریف زاده ای که به زودی سرمایه آش کوچک می شود.

جنتلمن ترین: بیزنس منی که برخلاف تصور دست و پای ش بسته است.

شاه ترین: مدیری که به فکر پایان دوران فیروزبختی خود است.

تنها ترین: مدیری که خود نیاز به منجی دارد.

قضایی ترین: کسی که بی سروصدا با ماشین سنگین در چهارراه معروف تردد می کند.

امدادی ترین: طالقانی که همیشه به فکر امداد به سیاسیون است.

مبتکرترین: سید خوش فکری که روابط عمومی را زنده کرده است.

فرهاد ترین: غریبی که در بی وفایی یاران به شیرین زاده خود پناه برده است.

خالی بند ترین: مدیری بی ثباتی که بلوف های ش صدای بخش خصوصی را هم درآورده است.

پرحاشیه ترین: مدیر مستعفی که هر جای می رود برای خود حاشیه می سازد.

منبع: خط بازار