فاز ۱۱پارس‌جنوبی تنها فاز توسعه نیافته میدان مشترک گازی ایران و قطر بود که با وجود مرزی‌بودن، توسعه آن در ۲دهه گذشته، بارها توسط شرکت‌های ایرانی و خارجی به تعویق افتاده بود.
آخرین بار در تیرماه ۱۳۹۶ قراردادی به ارزش ۴.۸میلیارد دلار میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های توتال فرانسه، شرکت ملی نفت چین (CNPC) و شرکت پتروپارس به امضا رسید و قرار بود ۴۰ماه بعد از امضای قرارداد، یعنی پاییز ۱۳۹۹ تولید گاز از میدان فاز۱۱پارس‌جنوبی آغاز شود.
طبق قرارداد امضاشده در سال ۱۳۹۶ توتال، رهبری کنسرسیوم پروژه توسعه فاز١١ پارس‌جنوبی را بر عهده داشت و سهم این شرکت فرانسوی در این کنسرسیوم ۵۰.۱درصد، سهم شرکت ملی نفت چین ۳۰درصد و سهم شرکت پتروپارس ۱۹.۹درصد تعیین شده بود، اما این قرارداد با خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷ به در بسته خورد چرا که شرکت‌های چینی و فرانسوی دیگر حاضر به همکاری با ایران نشدند.
اما از سال۱۴۰۰ و با آغاز به‌کار دولت سیزدهم اقدامات تازه‌ای برای بهره‌برداری از فاز۱۱پارس‌جنوبی با استفاده از توان متخصصان داخلی آغاز شد و در نهایت در نیمه نخست سال جاری یک سکوی دریایی از فاز ۱۲ به فاز ۱۱منتقل شد و در نهایت روز گذشته با حضور رئیس‌جمهوری، عملیات بهره‌برداری و تولید گاز از این میدان مشترک گازی آغاز شد.
اهمیت این اقدامات صرف‌نظر از درآمدهای ارزی این میدان گازی که بیش از ۵میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود، در این است که عملیات جابه‌جایی یک سکوی ۳۲۰۰تنی نصب شده در دریا که سنگین‌ترین سکوی دریایی در میان فازهای پارس‌جنوبی است، مراحل پیچیده‌ای داشته و یک عملیات بی‌سابقه در صنعت نفت کشور بود. با وجود همه این پیچیدگی‌ها در نهایت کار جداسازی ایمن این سکو از موقعیت قبلی و نصب آن در موقعیت جدید در دریا به دست متخصصان داخلی با موفقیت انجام و مراحل بهره‌برداری از روز گذشته آغاز شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 1