تاثیر سیاست‌های اقلیمی چین بر اقتصاد آینده جهان

به گزارش خط بازار، شی جین‌پینگ رئیس جمهور چین گفته است انتشار گازهای کربنی در این کشور پیش از سال ۲۰۳۰ به اوج خواهد رسید اما هدف کشورش این است که تا سال ۲۰۶۰ کربن-خنثی شود، یعنی تولید گازهای کربنی‌اش، با جذب و حذف آنها برابر شود. البته آقای شی نگفته است چگونه چین می‌خواهد به این هدف بلندپروازانه برسد.

رشد انفجاری

کاهش تولید گازهای کربنی معضلی برای تمام کشورهاست و مشکل چین از همه بزرگتر. هر چینی بطور متوسط نصف یک آمریکایی در سال گازهای کربنی تولید می‌کند اما ۱/۴ میلیارد نفر جمعیت و رشد اقتصادی انفجاری، چین را بزرگترین تولیدکننده گازهای کربنی کرده است.

چین در سال ۲۰۰۶ بزرگ‌ترین تولیدکننده دی‌اکسیدکربن شد و اکنون مسئول تولید بیش از یک چهارم گازهای گلخانه‌ای در دنیاست.

کنار گذاشتن زغال‌سنگ

بسیاری کارشناسان معتقدند چین می‌تواند تولید گازهای کربنی را کم کند اما این نیاز به تحولی بنیادی دارد.

دهه‌هاست زغال‌سنگ منبع اصلی انرژی چین است و مصرف آن هم رو به افزایش. شی جین‌پینگ می‌گوید مصرف زغال‌سنگ را از سال ۲۰۲۶ بتدریج کاهش خواهد داد اما دولت‌های دیگر و فعالان محیط‌زیست این را ناکافی دانسته و از آن انتقاد کرده‌اند.

محققان دانشگاه چینگهوآ در پکن می‌گویند چین باید تا سال ۲۰۵۰ استفاده از زغال‌سنگ را برای تولید برق کاملا متوقف و انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر را جایگزین آن کند.

اما بجای تعطیل کردن، چین هم‌اکنون مشغول ساخت نیروگاه‌های‌ زغال‌سنگی در شصت نقطه این کشور است که برخی از آنها بیش از یک نیروگاه دارند.

فیلیپپ سیاس پژوهشگر موسسه علوم محیط‌زیست و اقلیم در پاریس می‌گوید نیروگاه‌های جدید معمولا ۳۰ تا ۴۰ سال فعال هستند بنابراین چین برای کاهش تولید گازهای کربنی، هم باید ظرفیت نیروگاه‌های جدیدش را کمتر کند هم نیروگاه‌های قدیمی را تعطیل کند.

شاید بتوان بعضی از این نیروگاه‌ها را با تغییر کاربری برای جذب دی‌اکسیدکربن بکار گرفت اما فناوری این کار در ابعاد وسیع هنوز کامل نشده و بسیاری از نیروگاه‌ها باید پس از حداقل استفاده، تعطیل شوند.

چین استدلال می‌کند حق همان کاری را دارد که کشورهای غربی در گذشته کرده‌اند، یعنی برای توسعه اقتصادی و کاهش فقر، دی‌اکسیدکربن تولید کرده‌اند.

چین همچنین برای ساخت نیروگاه‌های زغال‌سنگی در خارج از این کشور در چارچوب “ابتکار عمل کمربند و جاده” سرمایه‌گذاری کرده است، البته به نظر می رسد سرمایه‌گذاری‌های جدید را دارد بتدریج کاهش می‌دهد.

چین به سمت انرژی‌های سبز می‌رود

محققان دانشگاه چینگهوآ می‌گویند تا سال ۲۰۵۰، باید ۹۰ درصد انرژی چین از انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر تامین شود. برای رسیدن به این هدف، پیشتازی چین در فناوری‌های سبز، مانند صفحات خورشیدی و باتری‌های پرظرفیت می‌تواند کمک بزرگی باشد.

چین ابتدا برای مقابله با آلودگی هوا، معضل جدی بسیاری از شهرها، از فناوری‌های سبز استقبال کرد. دولت چین اعتقاد دارد این فناوری‌ها قابلیت اقتصادی عظیمی دارند و برای میلیون‌ها چینی شغل و درامد ایجاد می‌کنند و وابستگی به نفت و گاز وارداتی را کاهش می‌دهند.

یو کائو از موسسه توسعه خارجی می‌گوید: “چین همین حالا هم پیشتاز تحول جهانی در مصرف انرژی است. چین یکی از عواملی است که ما می‌توانیم فناوری‌های سبز را ارزان‌تر و ارزان‌تر بکار بگیریم”.

چین بیشتر از هر کشور دیگری انرژی خورشیدی تولید می‌کند. شاید با توجه به جمعیت عظیمش چندان چشمگیر نباشد ولی نشان می‌دهد این کشور به چه سمتی حرکت می‌کند.

در سال ۲۰۲۰ تاسیسات انرژی بادی چین حداقل سه برابر هر کشور دیگری بوده است. چین می‌گوید تا سال ۲۰۳۰ باید ۲۵ درصد انرژی خود را از منابع غیرفسیلی تامین کند و بسیاری ناظران انتظار دارند زودتر از موعد به این هدف برسد.

خودروهای برقی

چین از نظر نسبت فروش خودروهای برقی به کل خودروهایی که در بازار این کشور فروخته می‌شوند، رتبه هفتم دنیا را دارد اما، با فاصله، بیش از هر کشور دیگری در دنیا خودروی برقی تولید می‌کند و می‌خرد. در چین تقریبا از هر ۲۰ خودرو یکی برقی است.

تخمین اینکه رفتن به سمت خودروهای برقی چقدر انتشار گازهای کربنی را کاهش می‌دهد کار راحتی نیست بخصوص اگر مسئله باتری و شارژ کردن آن را در نظر بگیریم. با این حال بررسی‌ها نشان می‌دهند خودروهای برقی در طول عمرشان کمتر از خودروهای بنزینی و دیزل گازهای کربنی منتشر می‌کنند.

این موضوع مهمی است چون حمل و نقل عامل تولید یک چهارم گازهای کربنی ناشی از موتورهای احتراقی است که بزرگترین منبع آن خودروها هستند.

ظرفیت باتری‌هایی که چین برای خودروهای برقی تا سال ۲۰۲۵ تولید خواهد کرد دو برابر ظرفیت باتری‌هایی خواهد بود که تمام کشورهای دنیا روی‌هم‌ تولید خواهند کرد.

ناظران می‌گویند این کار امکان ذخیره و رهاکردن انرژی از منابع تجدیدپذیر را در مقیاسی فراهم خواهد کرد که پیشتر وجود نداشته است.

چین سبزتر می‌شود

برای مساوی شدن دخل و خرج کربنی، لازم نیست چین تولید گازهای کربنی را کاملا متوقف کند بلکه باید تولید این گازها را تا حد ممکن کم کند و آنچه تولید می‌کند را با بکارگیری روش‌های مختلف جذب کند، مثلا با گسترش پوشش‌های گیاهی چون گیاهان دی‌اکسیدکربن را جذب می‌کنند. در این زمینه هم اخبار دلگرم‌کننده‌ای وجود دارند.

چین در مقایسه با دیگر کشورها با سرعت بیشتری سبز می‌شود. این تا حد زیادی مدیون برنامه‌های جنگلداری است که برای کاهش آلودگی و فرسایش خاک طراحی شده‌اند، تا حدی هم به دلیل کاشت چند محصول بجای یک محصول در زمین‌های کشاورزی که باعث می‌شود زمین مدت طولانی‌تری از گیاهان پوشیده بماند.

بعد چه؟

دنیا نیازمند موفقیت چین است. پروفسور دیوید تایفیلد در مرکز محیط‌زیست لنکستر می‌گوید: “تا زمانی که چین کربن‌زدایی نکند، نمی‌توانیم با گرمایش زمین مقابله کنیم”.

چین امتیازهای بزرگی دارد بخصوص توانایی‌اش در دنبال کردن استراتژی‌های درازمدت و به حرکت در آوردن سرمایه‌های بزرگ،

دولت چین بار عظیمی به دوش دارد و شاید چیزی مهمتر از این نباشد که از این به بعد آنجا چه اتفاقی می‌افتد.

منبع: خط بازار