اینجا نان نایاب‌تر از جان است

به گزارش خط بازار؛ «تعجب نکنید اگر ما، روزنامه‌نگاران، دیگر خبرها را پوشش ندهیم.» این را ناهد حجاج، خبرنگار و عکاس اهل غزه، در صفحه شخصی خود نوشته است؛ جمله‌ای که نه از سر بی‌اعتنایی به حرفه‌اش، بلکه به‌مثابه فریادی است از دل بحرانی انسانی که هر روز تلخ‌تر و عمیق‌تر می‌شود.او در ادامه، با لحنی آمیخته به درد و درماندگی، نوشته است: «به خدا قسم، امروز از شدت گرسنگی نتوانستم از جا بلند شوم. غذایی وجود ندارد. حتی اگر کسی پول داشته باشد، باز هم چیزی در بازار نیست که بشود خرید.»تصویری که ناهد ترسیم می‌کند، تنها روایت یک روزنامه‌نگار نیست؛ بلکه تصویری است از زندگی امروز مردم محاصره‌شده غزه. روزهایی که مرگ دیگر فقط در میدان جنگ رقم نمی‌خورد؛ حالا مرگ، در صف‌های آب و غذا هم به سراغ مردم می‌آید.

همه گرسنه‌ایم

ناهد حجاج نوشته است: «ما همه در حال گرسنگی کشیدن هستیم. ما همه در حال مردن هستیم.»این‌ها حرف‌های کسی است که سال‌ها در دل آوار و ویرانی، دوربین به دست گرفت و صحنه‌ها را ثبت کرد تا جهان را از آن‌چه بر مردمش می‌گذرد، آگاه کند. اما امروز، در میانه محاصره و قحطی، دیگر حتی توان ثبت این رنج را هم ندارد.وقتی نان و آب، کمیاب‌تر از گلوله می‌شود؛ وقتی حتی با پول هم نمی‌شود غذایی خرید، دوربین‌ها خاموش می‌شوند و خبرنگاران به صف همان مردمی می‌پیوندند که روایتشان می‌کردند.این روزها در غزه، مردمی را می‌بینیم که برای زنده ماندن، به صف آب و غذا پناه می‌برند و همان‌جا، زیر گلوله و بمب، جان می‌دهند. این شهادت خاموش، تصویری دیگر از جنگ است؛ جنگی که نه فقط با سلاح، بلکه با گرسنگی و بی‌پناهی ادامه دارد.

این غزه است

انس جمال‌الشریف، خبرنگار الجزیره، تصاویری از این وضعیت گرفته و نوشته است: «این غزه است؛ گرسنه، زخمی و قتل‌عام شده. غزه‌ای که نان و دارو ندارد، در حالی که شما پشت میز ناهار نشسته‌اید و از خوشمزه‌ترین غذاها، بدون هیچ ترس یا محرومیتی، لذت می‌برید.»در فیلمی چند ثانیه‌ای که در فضای مجازی منتشر شده، پیرمردی را می‌بینیم با تی‌شرت قرمز و ظرفی در دست که در صف غذا ایستاده؛ اما از شدت ضعف، دیگر توان ایستادن ندارد. مردم او را روی دست بلند می‌کنند و به گوشه‌ای می‌برند. رسانه‌ها گفته‌اند که این پیرمرد غزه‌ای جان باخته است.احمد حمدان، خبرنگار دیگری از غزه، در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است: «دیگر توان کار رسانه‌ای را ندارم. بدنم تحلیل رفته و حتی نمی‌توانم راه بروم.»شاید کمتر کسی در جهان معنای واقعی این جمله را درک کرده باشد؛ نه در زیستن، نه در فیلم‌ها و نه حتی در کتاب‌ها.امروز، عکس‌ها و فیلم‌ها دارند گرسنگی را به تصویر می‌کشند. پیش از این، اگر از کسی می‌پرسیدی گرسنگی و قحطی چه شکلی است، باید در ذهنش تصویرسازی می‌کرد؛ از صحنه‌هایی که در فیلم‌ها دیده بود یا در کتاب‌ها خوانده.اما حالا، غزه دارد واقعیت را نشان می‌دهد؛ تصویری بی‌واسطه و حقیقی از رنجی که بشر، شاید آن را فراموش کرده بود.

یکی از اهالی غزه هم خطاب به مردم مصر نوشته است: «ای مردم مصر، به حق همسایگی‌مان، ما را نجات دهید. ما از گرسنگی جان می دهیم، غذایتان را به عنوان دینی بر گردن ما در نظر بگیرید.»

هیولایی به نام گرسنگی

مردانی که شرمنده باز هم گرسنه گذاشتن خانواده‌هایشان هستند، زنانی که نمی‌دانند چگونه فرزندانشان را به گرسنگی عادت دهند و هر لحظه با این ترس روبه‌رو هستند که مبادا یکی از آن‌ها جانش را از دست بدهد.وزارت بهداشت غزه اعلام کرده است: تنها در ۲۴ ساعت گذشته، ۱۸ نفر به دلیل گرسنگی به شهادت رسیده‌اند.روزی مردم بزرگ‌ترین زندان دنیا، از بمب و موشک می‌ترسیدند؛ اما حالا، یک هیولای دیگر هم از سوی اشغال‌گران به میدان آمده است؛ هیولایی به نام گرسنگی.

منبع: فارس