ایرادات رویه جدید وزارت صنعت برای تأمین فولاد قطعه سازان

به گزارش خط بازار، مازیار بیگلو با تشریح مشکل قطعه‌سازان برای تأمین ورق فولادی، اظهار داشت: قبلاً روال کار قطعه‌سازان این طور بود که ورق مورد نیاز خود را یا از طریق سیستم مچینگ و به صورت مذاکره مستقیم با فولاد مبارکه پیگیری می‌کردیم و آنها پس از بررسی شرایطمان، ظرفیت را تعیین کرده و فولاد به قطعه‌سازان اختصاص می دادند و یا اینکه از طریق بورس کالا خرید می‌کردیم.

وی ادامه داد: قطعه‌سازان کوچک نیز که توان مالی لازم برای خرید مستقیم ورق فولادی را نداشتند، ورق را از شرکت‌های ساپکو یا سازه‌گستر به صورت امانی دریافت می‌کردند و پس از تولید قطعه، آن را به همراه ضایعات به این شرکت‌ها برمی‌گرداندند.

بیگلو تصریح کرد: ‌از بهمن سال گذشته مسئولان وزارت صنعت با بهانه‌های عجیب اعلام کردند که برخی از قطعه‌سازان، ورق فولادی را از ساپکو یا سازه‌گستر تحویل گرفته‌اند و آن را در بازار فروخته‌اند. این مسئله در حالی مطرح شد که ساپکو و سازه‌گستر قیمت ورق را با نرخ روز محاسبه می‌کردند و اصولاً چنین کاری برای قطعه‌سازان صرفه مالی نداشت.

وی با بیان اینکه سیستم مچینگ از سال 98 قطع شده است، گفت: وزارت صنعت با این بهانه سهمیه قطعه‌سازان را در سامانه بهین یاب نیز مورد بازنگری قرار داد و ارقام کمتر از نیاز واقعی را برای شرکت‌ها منظور کردند، به طوری که مثلاً به جای نیاز 500 تنی به ورق فولادی، عدد 100 تن را برای یک شرکت قطعه‌ساز تعیین کردند.

وی ادامه داد: ما به این موضوع اعتراض کردیم و آنها از ما خواستند تا صورت‌های مالی سال های 98 و 99 را ارائه کنیم تا مصرف و سهمیه ورق فولاد، برایمان تعیین شود. ما نیز این کار را انجام دادیم، اما به ما گفتند که طبق آئین‌نامه جدید، ورق فولادی فقط به واحدهایی اختصاص می‌یابد که دارای تجهیزات پرس‌کاری باشند.

دبیر انجمن قطعه‌سازان با بیان اینکه طبق این آئین‌نامه، حتی سازه‌گستر و ساپکو نیز نمی‌توانند ورق فولادی دریافت کنند و به صورت امانی دراختیار قطعه‌سازان قرار دهند، گفت: طبق اعلام وزارت صنعت، قطعه‌سازانی که ورق امانی دریافت می‌کرده‌اند، باید در سامانه بهین‌یاب ثبت‌نام کنند تا از بورس کالا ورق فولادی بگیرند، اما این کار نیز عملی نیست، زیرا بسیاری از کارگاه‌های کوچک که به این روش فعال بودند توان مالی لازم برای خرید ورق از بورس را ندارند.

وی افزود: حدود 200 تا 250 سازنده قطعات، ورق فولادی را به صورت امانی از ساپکو و سازه‌گستر دریافت می‌کردند و نسبت به تولید قطعه خودرو اقدام می‌کردند.

وی تصریح کرد: در عین حال، تعدادی از قطعه‌سازان بزرگ نیز بیش از ظرفیت، تولید دارند و نمی‌توانند پروانه بهره‌برداری خود را اصلاح کنند چرا که در محدوده شهری قرار دارند و مجوز فعالیتشان را 30 سال پیش دریافت کرده‌اند. حالا اگر بخواهند میزان مصرف ورق و تولیدات خود را اعلام کنند تا سهمیه جدید بگیرند، سازمان حفاظت محیط زیست ادامه فعالیت آنها را متوقف خواهد کرد تا کارخانه را جابجا کنند.

بیگلو با بیان اینکه در حال حاضر ذخایر ورق فولادی سازه‌گستر و ساپکو در حال اتمام است، افزود: این شرکت‌ها از خردادماه دیگر ورقی برای تحویل به قطعه‌سازان نخواهند داشت و فرآیند تولید در این بخش قفل می‌شود.

وی ادامه داد: از مسئولان وزارت صنعت خواستیم تا نام افراد یا شرکت هایی که ورق فولادی را از ساپکو یا سازه‌گستر تحویل گرفته و در بازار فروخته‌اند را به ما اعلام کنند، اما نپذیرفتند و ما نمی‌دانیم چه تعداد شرکت این تخلف را داشته‌اند.

دبیر انجمن قطعه‌سازان، بهترین روش تخصیص ورق فولادی به سازندگان قطعات خودرو را از طریق ساپکو و سازه‌گستر دانست و گفت: تولید قطعات خودرو 60 درصد افزایش داشته و اگر قرار باشد طبق مصرف قبل قطعه‌سازان، سهمیه ورق فولادی به آنها تخصیص داده شود، کفاف نیازشان را نمی‌دهد.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه تعداد زیادی از شرکت‌های سازنده قطعات خودرو امکان خرید ورق فولادی از بورس کالا را نخواهند داشت، به ناچار برای خرید ورق به بازار مراجعه خواهند کرد که همین موضوع قیمت ورق را در بازار افزایش می‌دهد.

به گفته وی، در حال حاضر ما به التفاوت قیمت برخی انواع ورق فولادی بین بورس کالا و بازار تا 80 درصد نیز می‌رسد.

بیگلو ادامه داد: در این شرایط بحث‌هایی نیز برای واردات 2 میلیون تن فولاد به کشور مطرح شده در حالی که ما نیازی به واردات ورق نداریم.

وی توضیح داد: مصرف سالانه صنعت قطعه‌سازی و خودروسازی 8 میلیون تن فولاد است، در حالی که تولید فولاد در کشور به 25 میلیون تن می‌رسد. ضمن اینکه تا بهمن سال گذشته نیازی به واردات ورق‌های فولادی نداشتیم و از آن زمان تا به حال نیز اتفاق خاصی نیفتاده که نیازمند واردات فولاد باشیم.