اختصاصی خط بازار
انگلستان سهم تولید برق مصرفی اتمی را تا ۲۵ درصد می رساند
به گزارش خط بازار، اما انرژی هسته‌ای چطور می‌تواند به بریتانیا کمک کند تا به اهدافش در زمینه تغییرات اقلیمی دست پیدا کند؟
رآکتور هسته‌ای کوچک رولز-رویس چیست؟
رآکتورهای کوچک مدولار دقیقا مانند رآکتورهای هسته‌ای سنتی کار می‌کنند، اما در مقیاس کوچکتر.
رولز-رویس می‌گوید یکی از این رآکتورها قادر است انرژی مورد نیاز تقریبا یک میلیون خانه را تامین کند و می‌توان آن را در فضایی معادل دو زمین فوتبال گنجاند که حدود ۱۰ درصد فضایی است که رآکتورهای سنتی اشغال می‌کنند.
این شرکت فعلا حرفی راجع به محل ساخت این رآکتورها در صورت تایید نهایی نزده است، اما انتظار می‌رود که چرخه تولید بر شمال بریتانیا، جایی که تخصص هسته‌ای همین حالا نیز وجود دارد، متمرکز باشد.
به گفته دولت بریتانیا، حدود ۱۶ درصد برق این کشور توسط ۱۳ رآکتور هسته‌ای تولید می‌شود.
اما هدف دولت افزایش سهم انرژی هسته‌ای به ۲۵ درصد تا سال ۲۰۲۵ است.
بنا بر برنامه دولت برای رسیدن به شرایط “کربن‌خنثی” تا سال ۲۰۵۰، انرژی هسته‌ای “منبعی قابل اتکا برای تولید برق کم‌کربن” محسوب می‌شود.
رآکتورهای کوچک مدولار به کنار، دولت از ساخت نیروگاه هسته‌ای هینکلی سی در شهرستان سامرست در جنوب غربی این کشور نیز حمایت کرده است. این نیروگاه بزرگترین نیروگاه هسته‌ای بریتانیا خواهد بود و ۷ درصد برق مورد نیاز کشور را تولید خواهد کرد.
پیشنهادهایی نیز برای ساخت یک نیروگاه هسته‌ای دیگر در سواحل شرقی این کشور به نام سایزول سی مطرح شده است، اما هنوز به تایید نهایی نرسیده است و مخالفت‌های محلی نیز همچنان ادامه دارد.
چه کشورهایی از انرژی هسته‌ای استفاده می‌کنند؟
بنا بر گزارش وضعیت جهانی صنعت هسته‌ای، در اواسط سال ۲۰۲۱، ۴۱۵ رآکتور در ۳۳ کشور مشغول فعالیت بودند. البته این آمار شامل رآکتورهای نظامی، مانند رآکتورهای زیردریایی‌های هسته‌ای، نمی‌شود.
در سال ۲۰۲۰، ایالات متحده، چین، فرانسه، روسیه و کره جنوبی روی هم ۷۲ درصد کل برق حاصل از انرژی هسته‌ای را تولید کردند.
این گزارش می‌گوید که سهم انرژی هسته‌ای از کل بازار انرژی جهانی به طور پیوسته در حال کاهش است.
اما دو کشور بلاروس و امارات متحده عربی سال گذشته نخستین نیروگاه‌های هسته‌ای خود را راه‌اندازی کردند.
آیا انرژی هسته‌ای امن است؟
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که زیرمجموعه سازمان ملل است می‌گوید نیروگاه‌های هسته‌ای “یکی از امن‌ترین و مطمئن‌ترین تجهیزات دنیا” محسوب می‌شوند.
چنین اماکنی باید تحت برخی از سفت و سخت‌ترین معیارهای ایمنی بین‌المللی فعالیت کنند.
اما ما شاهد تعدادی حادثه معروف نیز بوده‌ایم که به پخش حجم زیادی از مواد رادیواکتیو در محیط منجر شدند.
بدترین حادثه هسته‌ای تاریخ نتیجه انفجار در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ بود. و سونامی ناشی از زلزله‌ای که در سال ۲۰۱۱ ژاپن را لرزاند باعث آب‌گرفتگی نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما شد.
تولید انرژی هسته‌ای حتی در شرایط عادی نیز به ایجاد ضایعات رادیواکتیو منجر می‌شود که خطرناک است، و باید آن را خیلی دقیق فرآوری کرد و برای سالیان دراز در جایی نگه داشت.
گزارشی که در ماه اکتبر گذشته توسط مجلس اعیان بریتانیا منتشر شد می‌گوید که مساله ضایعات هسته‌ای هنوز “در بریتانیا حل‌نشده” باقی مانده است.
این ضایعات در حال حاضر در اماکن موقتی انبار می‌شوند که برای نگه‌داری دایمی ضایعات رادیواکتیو “سطح بالا” طراحی نشده‌اند.
در این گزارش آمده است که راه‌حل ترجیحی دولت “دفن عمیق” است که شامل قرار دادن ضایعات در میان توده‌های سنگی می‌شود که مانع از پرتوافشانی می‌شوند.
اما هیچ یک از مناطق بریتانیا هنوز حاضر به میزبانی چنین اماکنی نشده‌اند.
انرژی هسته‌ای چقدر “سبز” است؟
اورانیوم و پلوتونیوم دو سوخت اصلی هسته‌ای محسوب می‌شوند. در نیروگاه‌های هسته‌ای، این سوخت‌ها طی یک “واکنش زنجیره‌ای” کنترل‌شده حرارت تولید می‌کنند که در ادامه توربین‌ها را می‌چرخاند و برق تولید می‌کند.
بر خلاف سوخت‌های فسیلی، نیروگاه‌های هسته‌ای گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌کسید کربن و متان تولید نمی‌کنند. تنها یک کیلوگرم سوخت هسته‌ای میلیون‌ها برابر یک کیلوگرم زغال‌سنگ انرژی تولید می‌کند.
با این حال، سوخت‌های هسته‌ای نیز مانند سوخت‌های فسیلی منابع تجدیدپذیر انرژی محسوب نمی‌شوند.
همچنین، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در هر ابعادی باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود – از جمله در جریان تولید میزان زیادی فولاد و مواد دیگر.
پیامدهای محیط‌زیستی درازمدت فرآوری ضایعات هسته‌ای نیز مشخص نیست.
منتقدان می‌گویند که سرمایه‌گذاری دولتی باید به جای افزایش ظرفیت نیروگاه‌های هسته‌ای بر انرژی‌های تجدیدپذیر متمرکز باشد، مانند توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی.
دلیل هزینه زیاد انرژی هسته‌ای چیست؟
ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای بسیار پرهزینه است و دولت به همین خاطر تصمیم به حمایت از طراحی ارزانتر رولز-رویس گرفته است.
تخمین زده می‌شود که هر رآکتور کوچک مدولار حدود ۲ میلیارد پوند هزینه داشته باشد، در حالی که نیروگاه‌های سنتی، مانند هینکلی سی، شاید تا ۲۳ میلیارد پوند هزینه بردارند. البته انرژی تولیدی رآکتورهای کوچکتر نیز به میزان قابل ملاحظه‌ای کمتر است.
دولت در عین حال امیدوار است که شیوه جدید تامین بودجه به کاهش هزینه پروژه‌های هسته‌ای منجر شوند.
اما این شیوه جدید به این معنی است که مصرف‌کنندگان شاید مجبور شوند بخشی از هزینه‌های این طرح‌ها را از پیش بپردازند، امری که باعث افزایش قبوض برق خواهد شد.
گمان می‌رود که این شیوه جدید تامین بودجه باعث قویتر شدن استدلال‌ها برای تایید طرح پیشنهادی سایزول سی شده باشد.
منبع: خط بازار
برچسب ها :انرژی هسته ای ، انگلستان ، اورانیوم ، تولید برق
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0