انتصاب فرد اشتباه در جای اشتباه در خودروسازی/کارت برنده وزیر صمت آبی است؟

به گزارش خط بازار؛ یکی از ایرادات خودروسازی در ایران این است که هیچگاه “مالکان اصلی خصوصی” آن نتوانستند برای آن تصمیم بگیرند. نگاهی به بیش از 15 سال تجربه خصوصی سازی در خودروسازی نشان می دهد علی رغم مالکیت بخشی از سهام شرکت های خودروسازی توسط بخش خصوصی واقعی ولی هیچگاه این بخش از سهامداران نتوانستند در تصمیمات خودروسازی دخیل باشند.

برعکس این موضوع سایه سنگین دولت ها فارغ از میزان سهام شان در شرکت های خودروسازی همواره یک عامل منفی بر عملکرد خودروسازان بوده است. دخالت های بیجا، غیرکارآمد و غیراقتصادی در انتخاب مدیران عامل خودروسازان یکی از اصلی ترین مصادیق این موضوع می باشد. تجربه نشان داده مدیران عامل خودروسازان کشور غالبا متاثر از روابط سیاسی و پشت پرده انتخاب می شوند و نه کارآمدی و تخصص افراد.

این ساختار غلط باعث شده تا یک فرد اشتباها در بالاترین سطح از مدیریت قرار گیرد. جایگاهی که شروط خاص خودش را دارد. وقتی که فردی تا دیروز حتی 1 خودرو هم تولید نکرده؛ مسئول مدیریت 10 نفر را نبوده و 100 میلیارد تومان را هم در حساب ش ندیده چگونه می تواند یک گروه خودروسازی با چند ده هزار نفر نیروی کار و گردش مالی چند ده هزار میلیارد تومان را اداره کند.

ریسک موفقیت چنین فردی با کمترین سطح تجربه در خودروسازی بسیار بالاست. به بیان دیگر بسیار بعید به نظر می رسد چنین فردی بتواند خودروسازی را اداره کند چه برسد به تحول در صنعت خودرو. به همین خاطر است که تمام افتخار برخی خودروسازان می شود صفر شدن تولید ناقص؛ آن هم به لطف همراهی قطعه سازان بزرگ و دستگاه های نظارتی. 

لذا انتخاب افراد با کمترین سطح از تخصص فنی در خودروسازی برای مدیرعاملی یک فاجعه است ولی فاجعه تر از آن این است که یک فرد با کمترین تخصص و البته ویژگی ها و خصوصیات بی ربطی با اصول کلی نظام مدیرعامل یک شرکت مهم نیمه دولتی در جمهوری اسلامی شود. البته زندگی و شخصیت افراد هیچ ارتباطی به جایگاه کاری افراد ندارد و در مقام ارزیابی حرفه ای ملاک عملکرد حرفه ای افراد است ولی از آنجا که شرکت های خودروسازی در افکار عمومی به عنوان شرکت های دولتی و منتسب به نظام جمهوری اسلامی محسوب می شوند عدم مغایرت شخصیت افراد با جایگاه کاری شان به مرور برای آنان حاشیه ایجاد می کند. حواشی که هر روز به تعداد آن افزوده می شود. قطعا برای عموم و جامعه پذیرفتنی نیست یک فرد کراواتی، لباس روحانیت به تن کند. قطعا عموم از یک مدیر دولتی انتظار حواشی شخصی و خانوادگی قابل توجه را ندارند.

لذا اگر یک فرد با کمترین تخصص ممکن و نقاط مغایر با اصول ارزشی جمهوری اسلامی به عنوان مدیرعامل یک شرکت دولتی(نیمه دولتی) خودروسازی انتخاب شوند به معنای انتخاب یک فرد اشتباه در جای اشتباه است.

چنین انتصاب در میان مدت و بلندمدت ممکن است هم برای خودروسازی حاشیه ساز شود و هم برای کشور. همان طور که شواهد نشان می دهد این اتفاق افتاده و حواشی پررنگ برخی افراد، بر عملکرد موفق شان در برخی از بخش ها چیره شده است. قطعا چنین موضوعاتی به طور غیرمستقیم متوجه دستگاه های نظارتی و وزیر محترم است و باید در خصوص انتصاب چنین افرادی شفاف سازی کنند. چرا که همه از مدیران ارشد نظام انتظار چنین انتصاباتی را ندارند.

کسانی در خودروسازی لیاقت مدیرعاملی دارند که اولا تخصص فنی خودرویی در حد کفایت داشته باشند، دوما تجربه مدیریت بنگاه های بزرگ را در کارنامه داشته باشند و سوما هوش مدیریتی و سیاسی برای همراه کردن ذی نفعان در سطوح مختلف داشته باشند. این سه ویژگی لازمه مدیرعاملی است.

به نظر می رسد با توجه به وجود این حواشی زیاد، تغییر در مدیرعاملی برخی خودروسازان می تواند برگ برنده ای برای ماندگاری کسانی شود که خود با انتصاب اشتباه، به نوعی مقصر در شرایط کنونی هستند.

منبع: خط بازار