اختلاف عجیب بین دو خودروساز جاده مخصوص/اولین مدیر خودرویی که یک سال قبل به فرمان رهبری لبیک گفت

به گزارش خط بازار؛ جاده مخصوص در دولت ابراهیم رییسی دو روی سکه داشته است. سکه ای هر دو در دست یک نفر چرخیده است. یک روی سکه پرتنش، هیجانی و بی ثبات؛ روی دیگر کم حاشیه، منطقی و آرام. این تفاوت ۱۸۰ درجه ای اتفاقی نیست.

شاید آن زمانی که در دولت سیزدهم تغییرات در خودروسازی آغاز شد کمتر کسی فکر می کرد یک مدیر کیفی برخلاف تصور عموم بتواند موفق عمل کند. موفقیتی که نتیجه سه ویژگی استقلال عملی، سیاست مدیریتی و کیاست رفتاری است.

شاید آن زمان کسی فکر نمی کرد که یک مدیر خوش صحبت بتواند با شناخت دقیق بازیگران اصلی جاده مخصوص به مرور خطوط یک زمین بازی برد_برد را طراحی کند. خطوطی که یک خط آن به سیاسیون، خط دیگر آن به قطعه سازان و خط سوم آن به بازار برمی گردد.

شاید آن زمان کسی فکر نمی کرد که یک مدیر در ظاهر ساده ولی باهوش و سیاستمدار بتواند مستقل از تهرانی ها عمل کند و به طور نسبی محیطی آرام، باثبات و رو به جلو در خودروسازی ایجاد کند. محیطی که هم تولید به سامان شده، هم صادرات آغاز گردیده و هم طرح های توسعه ای در دستور کار قرار گرفته است.

همین هوشمندی مدیریتی است که از یک دوچرخه ساز، یک خودروساز می سازد. خودروسازی که توانسته علاوه بر تسلط بر جاده مخصوص، ماه ها زودتر به استقبال شعار سال برود و مهار تورم را به طور ساختاری در دستور کار قرار دهد.

تشکیل تیروان ها یکی از ضروری ترین و ریشه ترین اقداماتی است که در ماه های اولیه سال ۱۴۰۱ برای کاهش هزینه تولید، افزایش بهره وری و مبارزه با دلالی و فساد در دستور کار قرار گرفته است.

این اقدام مبارک که با محوریت مگاموتور در قطعات موتوری، سایپا پرس در قطعات بدنه، طیف در رنگ و ساسپا آذین در قطعات تزئینی آغاز شده، همان لبیک به فرمان رهبری در مهار تورم است.

این اتفاق نشان می دهد که موفقیت ها طلایی اتفاقی نیست. قطعا اختلاف عظیم بین دو طرف جاده مخصوص حاصل یک نظام فکری هوشمند و با برنامه یک مدیر سیاستمدار و همراهی بزرگان خودروسازی است.

منبع: خط بازار