استعمار و انحصار در نظام سلامت/ رزیدنت ها چرا دلسرد شدند؟

در ماه‌های اخیر ماجرای مهاجرت پزشکان بارها به سرخط خبرها تبدیل شد، اما نکته عجیب اینکه هیچ تغییری در خصوص فضای استعمارگونه نظام سلامت و رفتار اشتباه با رزیدنت‌ها به وجود نیامده است.
کد خبر : 53119
تاریخ انتشار :پنجشنبه 31 فروردین 1402 - 7:55

به گزارش خط بازار؛ به تازگی رضا لاری پور، سخنگوی سازمان نظام پزشکی در توئیتی اظهار کرد: «با حجم انصرافی های رزیدنتی تا چند سال آینده باید گدایی پزشک بکنید و با حرف عمه و خاله نمی شود مملکت داری کرد.» این توییت بهانه ای شد تا از وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی این سوال را بپرسیم که علت اصلی انصراف رزیدنت یا حتی خودکشی آنها در سیستم درمان کشور چیست؟

مگر غیر از این است که انحصارطلبی باعث شده تا رزیدنت ها از هر ۴۸ ساعت ۳۱ ساعت را به طور مداوم در بیمارستان آن هم بدون بیمه و حقوق قانون کار باشند و ماحصل دسترنج آنها به حساب پزشک واریز شود؟

 مگر غیر از این است که رزیدنت اگر عمل جراحی یا ویزیت را در حضور استاد هیئت علمی انجام دهد صد در صد تعرفه خدمت ارائه شده برای استاد است؟ و اگر استاد اصلا حضور هم نداشته باشد و رزیدنت به تنهایی در بیمارستان ها و درمانگاه کار کند بازهم پنجاه درصد تعرفه خدماتی که ارائه می دهد، متعلق به استاد است؟

گردش مالی هر رزیدنت برای بیمارستان چند ده میلیون در ماه است اما چقدر از این حقوق به جیب رزیدنت می رود؟ تقریبا هیچ و علت آنهم سیستم ناعادله ای است که پزشکان متخصص در وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی ایجاد کرده اند، سیستمی که رزیدنت در آن به عنوان نیروی آموزشی شناخته می شود اما حجم زیادی از بار درمان را به دوش می کشد و در عین حال ملزم به درس خواندن نیز هست. حال راهکار نظام پزشکی یا وزارت بهداشت برای حل مشکل رزیدنت ها چیست؟

باز قرار است به بهانه انصراف رزیدنت ها یک طرح جدید مثل طرح تحول نظام سلامت تصویب شود که در نهایت سود آن به پزشکان متخصص برسد و سر رزیدنت بی کلاه بماند؟ یا قرار است به بهانه انصراف رزیدنت ها جلوی افزایش ظرفیت رشته های پزشکی گرفته شود تا روز به روز انحصار در رشته های پرطرفدار تخصص پررنگ تر شود ؟

به تازگی رضا لاری پور، سخنگوی سازمان نظام پزشکی در توئیتی اظهار کرد: «با حجم انصرافی های رزیدنتی تا چند سال آینده باید گدایی پزشک بکنید و با حرف عمه و خاله نمی شود مملکت داری کرد.» این توییت بهانه ای شد تا از وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی این سوال را بپرسیم که علت اصلی انصراف رزیدنت یا حتی خودکشی آنها در سیستم درمان کشور چیست؟

مگر غیر از این است که انحصارطلبی باعث شده تا رزیدنت ها از هر ۴۸ ساعت ۳۱ ساعت را به طور مداوم در بیمارستان آن هم بدون بیمه و حقوق قانون کار باشند و ماحصل دسترنج آنها به حساب پزشک واریز شود؟

 مگر غیر از این است که رزیدنت اگر عمل جراحی یا ویزیت را در حضور استاد هیئت علمی انجام دهد صد در صد تعرفه خدمت ارائه شده برای استاد است؟ و اگر استاد اصلا حضور هم نداشته باشد و رزیدنت به تنهایی در بیمارستان ها و درمانگاه کار کند بازهم پنجاه درصد تعرفه خدماتی که ارائه می دهد، متعلق به استاد است؟

گردش مالی هر رزیدنت برای بیمارستان چند ده میلیون در ماه است اما چقدر از این حقوق به جیب رزیدنت می رود؟ تقریبا هیچ و علت آنهم سیستم ناعادله ای است که پزشکان متخصص در وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی ایجاد کرده اند، سیستمی که رزیدنت در آن به عنوان نیروی آموزشی شناخته می شود اما حجم زیادی از بار درمان را به دوش می کشد و در عین حال ملزم به درس خواندن نیز هست. حال راهکار نظام پزشکی یا وزارت بهداشت برای حل مشکل رزیدنت ها چیست؟

باز قرار است به بهانه انصراف رزیدنت ها یک طرح جدید مثل طرح تحول نظام سلامت تصویب شود که در نهایت سود آن به پزشکان متخصص برسد و سر رزیدنت بی کلاه بماند؟ یا قرار است به بهانه انصراف رزیدنت ها جلوی افزایش ظرفیت رشته های پزشکی گرفته شود تا روز به روز انحصار در رشته های پرطرفدار تخصص پررنگ تر شود ؟

منبع: خبر فوری

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

css.php