آیا ارتش رباتیک چین جای زرادخانه آمریکا را می‌گیرد؟

به گزارش خط بازار؛ چین دو سوم از حق ثبت اختراعات جهانی رباتیک را در اختیار دارد. شرکت رباتیک پرچمدار این کشور، ربات‌های انسان‌نما را با یک دهم هزینه و ده برابر حجم جایگزین‌های آمریکایی ارسال می‌کند. اینها نشانه‌های غیرقابل کتمانی نیستند. بالاخص آن که برخی مفسران با استناد به آنها استدلال می‌کنند که آمریکا در رقابت رباتیک آینده با چین «ممکن است عقب بماند». اینها نشانه‌هایی جدی هستند که پکن در تلاش خود برای کنترل مسیر زیرساخت‌های فیزیکی اقتصاد رباتیک موفق شده است. حال زمان برای تنظیم مسیر رو به اتمام است.

چرا رباتیک برای امنیت ملی ایالات متحده اهمیت دارد؟

رباتیک صرفا با هدف بهبود بهره‌وری تولید یا تولید یک میلیارد دلار دیگر از گجت‌های مصرفی تعریف نشده است. این فناوری قرار است معماری آینده قدرت اقتصادی و نظامی را تغییر شکل دهد. بانک‌ها و گروه‌های تحقیقات بازار پیش‌بینی می‌کنند که بازار ماشین‌ها و خدمات مرتبط تا سال ۲۰۵۰ به ۷ تریلیون دلار افزایش یابد و جهانی را تصور می‌کنند که صدها میلیون ربات انسان‌نما در آن زندگی خواهند کرد. کاهش جمعیت و پیشرفت‌های عمده در هوش مصنوعی، تقاضا برای «هوش تجسم‌یافته» را تسریع می‌کند. در حالی که ایالات متحده با کمبود نیروی کار فیزیکی و ظهور هوش مصنوعی، که ارزیابی‌اش بسیار ارزان است، مواجه است سوال کلیدی که اکنون با آن روبروست این است که چگونه یک پایگاه تولیدی توانمند و مدرن ایجاد کند؟ پاسخ در پلتفرم‌های موبایلی نهفته که قادر به ارائه خدمات در فضای فیزیکی هستند.

چین این موضوع را دریافته است. شی جین پینگ، رباتیک را به ستون اصلی مدل رشد اقتصادی کشور در دهه 2020 تبدیل کرده است. چهاردهمین برنامه پنج ساله چین، «رباتیک و تولید هوشمند» را به عنوان سنگ بنای نوآوری صنعتی خود فهرست کرده و از همین رو چین قصد دارد تا سال 2025 به یک قطب نوآوری جهانی و تا سال 2035 به یک رهبر جهانی تبدیل شود. پکن در مسیر دستیابی به این هدف قرار دارد؛ بین سال‌های 2013 تا 2022، دانشگاه‌های چین بیش از 7500 رشته مهندسی جدید تعریف کردند که نزدیک به 100 رشته آن به طور خاص بر رباتیک متمرکز هستند. خروجی دانشگاهای چین در حال حاضر از مشارکت‌های آمریکایی‌ها در کنفرانس‌های بزرگ رباتیک پیشی گرفته است. علاوه بر این، موسسات چینی بیش از ۱۹۰ هزار اختراع ثبت شده مرتبط با ربات را در اختیار دارند که دو سوم کل اختراعات جهانی است. این کشور در حال حاضر بیش از نیمی از شرکت‌های برتر رباتیک انسان‌نما را در خود جای داده است.

اقتصاد چین رقابتی چشمگیرتر است. شرکت Unitree، قهرمان رباتیک چین که در سال ۲۰۱۶ تاسیس شد، اکنون ربات انسان‌نمای G1 خود را با قیمت ۱۶۰۰۰ دلار – حدود یک دهم هزینه سیستم‌های مشابه غربی – می‌فروشد. ربات‌های چهارپا یا «سگ‌های رباتیک» آنها از نظر قیمت و عملکرد حتی برتر هستند. اینها کپی‌های چینی بی‌کیفیت از محصولات غربی نیستند بلکه ربات‌هایی هستند که به خوبی کار می‌کنند. به همین دلیل است که چین سال گذشته ۱۰ برابر بوستون داینامیکس ربات به مشتریان خود در ۱۰۰ کشور ارسال کرد.

ایالات متحده بازنده بازی می‌شود؟

در طول قرن بیست و یکم، چین از ابزارهای انگشت‌شماری – حمایت گسترده دولتی، کاهش بی‌وقفه هزینه‌ها و هجوم به بازارهای جهانی قبل از اینکه رقبا بتوانند واکنش نشان دهند – برای شکست دادن رقبای غربی خود در طیف وسیعی از صنایع استفاده کرده است: ارتباطات از راه دور 5G، سلول‌های خورشیدی، باتری‌ها، پهپادها و وسایل نقلیه الکتریکی و غیره.

نکته مهم این است که رباتیک فقط یک بازار مصرفی برای از دست دادن نیست. پلتفرم‌های تولید انبوه Unitree می‌توانند بازارهای جهانی را در خود غرق کرده و جریان‌های داده را که به عنوان گزاره‌ای برای پیشرفت در یادگیری ماشین و خودمختاری به دست آورند. برای ارتش آزادی‌بخش خلق، دسترسی به چنین ابتکار عملی موجب خواهد شد تا این بازیگر پتانسیل نظامی‌اش در زمینه‌هایی مانند جنگ شهری، جمع‌آوری اطلاعات و سیستم‌های جنگی خودمختار برجسته شود. قابل توجه است که ده‌ها سگ رباتیک Unitree پیشتر در اوکراین مستقر شده‌اند.

رباتیک همچنین نقطه تلاقی جاه‌طلبی‌های تجاری و نظامی چین است. کارخانه‌هایی که ربات‌های تحویل کالا می‌سازند، می‌توانند به راحتی ربات‌های بمب‌گذار نیز بسازند. مهندسانی که سیستم‌های بینایی کامپیوتری را برای پیمایش انبارها می‌سازند، قادرند آینده نرم‌افزارهای هدف‌گیری سلاح را نیز بسازند. تحلیلگران ارتش آزادی‌بخش خلق چین، ربات‌های انسان‌نما را «حلقه کلیدی در جایگزینی ربات‌ها به جای انسان‌ها در جنگ «هوشمند»» توصیف می‌کنند. آنها می‌دانند که رهبری تجاری در رباتیک، در واقع، نوعی قدرت نظامی است.

دولت ترامپ فرصت کمی برای اقدام دارد تا شرکت‌های رباتیک چینی جای پای محکمی در بازارهای جهانی پیدا کنند. واکنش آمریکا باید با مقیاس تهدید مطابقت داشته باشد.

نقشه راه واشنگتن

از همین‌رو ایالات متحده باید فورا عملیات Unitree را در خاک آمریکا محدود کند. این شرکت خطر آشکاری برای امنیت ملی ایالات متحده است. شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد رابطه نزدیکی بین Unitree و ارتش آزادی‌بخش خلق چین وجود دارد، چه برسد به پتانسیل جمع‌آوری داده‌های مزاحم و الزامات قانونی تعیین‌شده توسط قانون اطلاعات ملی چین. در حالی که برخی از قانون‌گذاران آمریکایی پیشنهاد اضافه کردن Unitree به فهرست نهادهای وزارت بازرگانی یا پیگیری را مطرح کرده‌اند، ساده‌ترین رویکرد برای دولت ترامپ، استناد به فرمان اجرایی ICTS است؛ همان ابزاری که برای هدف قرار دادن TikTok و وسایل نقلیه الکتریکی متصل به اینترنت استفاده می‌شود؛ اهرمی که به وزارت بازرگانی اجازه می‌دهد معاملات مربوط به محصولات و خدمات Unitree را ممنوع کند.

از منظری دیگر باید ساخت ربات‌ها در آمریکا آسان‌تر شود. این امر لزوما شامل واردات تعداد زیادی از قطعات مهم تجهیزات رباتیک و تولیدی در یک بازه زمانی کوتاه – از جمله محرک‌های با دقت بالا از ژاپن و کره‌جنوبی – خواهد بود. در حال حاضر تنها تعداد انگشت‌شماری از شرکت‌ها در جهان، قطعات ضروری رباتیک مانند محرک‌ها و کاهنده‌های دقیق را با قیمت‌های بالا و با سفارش‌های معوق بسیار طولانی تولید می‌کنند. مذاکرات تجاری مداوم با توکیو و سئول ممکن است دریچه‌ای برای تضمین تعهدات خرید مطلوب یا ارائه معافیت‌های تعرفه‌ای برای قطعات خاص تجهیزاتی باشد که به احیای تولید خود آمریکا کمک خواهد کرد.

علاوه بر دو متغیر بالا، تسریع سرمایه‌گذاری خصوصی در صنعت رباتیک ایالات متحده نیز قابل تامل است. ترامپ تاکنون بیش از ۲ تریلیون دلار نسبت به تولید خصوصی از طریق تعامل مستقیم با مدیران عامل متعهد شده است. گام طبیعی بعدی می‌تواند افزایش سقف کمک های مالی برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری کسب و کارهای کوچک باشد که سرمایه بیشتری را برای استارت‌آپ‌های رباتیک و شرکت‌های تولیدی پیشرفته که به دنبال ایجاد زنجیره‌های تامین پایین‌دستی هستند، صرف کند.

اداره کسب و کارهای کوچک به برخی از سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا دلارهای دولتی را با نرخ‌های تخفیفی وام بگیرند، اما میزان اهرمی که معمولا در این معاملات ارائه می‌شود – اهرمی که سه برابر سرمایه اولیه است – به ندرت برای ساخت یک کارخانه مستقل در آمریکا کافی است. همزمان گسترش مسیرهای استعدادهای جهانی رباتیک برای ساخت در آمریکا نیز باید در کانون توجه‌ها باشد.

بدین معنا که همزمان با اینکه دولت برای ایمن‌سازی شرکت‌های تحقیقاتی ایالات متحده از نفوذ خارجی سیاست‌هایی را تعریف می‌کند، ترامپ می‌تواند استفاده از قانون کارآفرین بین‌المللی را برای تشویق کارآفرینی در داخل مرزهای ایالات متحده گسترش دهد. قانون مهاجرت فعلی، راه‌اندازی شرکت‌های رباتیک در آمریکا را برای کارآفرینان خارجی دشوار می‌کند و استعدادها را به سمت حوزه‌های قضایی پذیراتر سوق می‌دهد.

در نهایت، آمریکا باید «مناطق تولیدی پیشرفته» را با انگیزه‌های واقعی ایجاد کند. شرکت‌های رباتیک آمریکایی برای ترویج این صنعت، در حال تلاش برای تدوین یک استراتژی ملی رباتیک، از جمله تشکیل دفتر رباتیک دولت مرکزی، هستند. به عنوان بخشی از این تلاش، وزیر بازرگانی می‌تواند مناطق تولیدی پیشرفته را با مجوزهای فدرال سریع، سپرهای مسئولیتی برای آزمایش سیستم‌های خودران و معافیت مالیاتی 10 ساله برای تولید رباتیک تعیین کند. ایالت‌ها در حال حاضر برای این دسترسی به این تاسیسات رقابت می‌کنند و هماهنگی فدرال می‌تواند موفقیت یا شکست آنها را تعیین کند.

مسابقه برای برتری رباتیک، یک رقابت علمی تخیلی دور نیست. این مسابقه اکنون، در زمان واقعی، با پیامدهایی که برای نسل‌ها طنین‌انداز خواهد شد، در حال وقوع است. ایالات متحده هنوز ابزارهای لازم برای رقابت در این مسابقه را دارد. این کشور دانشگاه‌های درجه یک جهانی، بازارهای سرمایه عمیق و فرهنگ کارآفرینی در اختیار دارد که همچنان مایه حسادت جهان است. اما این برتری در حال از بین رفتن است زیرا پکن پایگاه صنعتی خود را با سرعت زمان جنگ بسیج می‌کند. جدی نگرفتن مسابقه رباتیک به معنای تماشای پکن است که به شکلی خودکار قوانین اقتصاد را تعیین می‌کند.

منبع: تجارت نیوز